FluentFiction - Afrikaans

Conquering Fears on Tafelberg: A Journey to Team Unity

FluentFiction - Afrikaans

15m 27sMarch 7, 2025

Conquering Fears on Tafelberg: A Journey to Team Unity

1x
0:000:00
View Mode:
  • Pieter staan by die bus se deur.

    Pieter stands by the bus door.

  • Sy hande klam van senuweeagtigheid.

    His hands are clammy from nervousness.

  • Hy kyk na Annelie, wat stralend en energiek tussen die kollegas beweeg.

    He looks at Annelie, who is radiant and energetic, moving among the colleagues.

  • Dit is Pieter se eerste keer op Tafelberg.

    It is Pieter's first time on Tafelberg.

  • Hy probeer om nie aan sy angs vir hoogtes te dink nie.

    He tries not to think about his fear of heights.

  • Die sondige geur van fynbos hang swaar in die lug, saam met die belofte van 'n lewendige spanbou dag.

    The sinful scent of fynbos hangs heavy in the air, along with the promise of a lively team-building day.

  • Frans, altyd selfversekerd en vol idees, praat oor die bestygingsstrategieë wat hy op die internet gelees het.

    Frans, always self-assured and full of ideas, talks about the climbing strategies he read about on the internet.

  • “Ons gaan die kort roete vat,” sê Frans.

    “We’re going to take the short route,” says Frans.

  • “Minder bome, maar meer rots. Perfek vir foto's!”

    “Fewer trees, but more rock. Perfect for photos!”

  • Pieter sug.

    Pieter sighs.

  • Hy stel nie belang in rots of foto's nie.

    He is not interested in rocks or photos.

  • Hy stel belang in indruk maak.

    He is interested in making an impression.

  • Almal begin die klim.

    Everyone begins the climb.

  • Die staproete is steil en die son is warm op Pieter se nek.

    The trail is steep, and the sun is warm on Pieter's neck.

  • Hy hou sy oë op die grond gefokus om nie die afgronde te sien nie.

    He keeps his eyes focused on the ground to avoid seeing the drop-offs.

  • Annelie loop langs Pieter en vra hoe hy die dag tot dusfar ervaar.

    Annelie walks next to Pieter and asks how he is experiencing the day so far.

  • Met 'n glimlag antwoord hy, maar sy hande bly steeds styf om sy waterbottel geklem.

    With a smile, he responds, but his hands remain tightly clenched around his water bottle.

  • By 'n smal ledge stop die groep.

    At a narrow ledge, the group stops.

  • Die uitsig oor Kaapstad is skouspelagtig, die golwe wat die strande ontmoet onder die groot blou hemel.

    The view over Kaapstad is spectacular, the waves meeting the beaches under the vast blue sky.

  • "Kyk net daar," roep Frans uit.

    "Just look there," Frans exclaims.

  • Maar vir Pieter is die dieptes benoud.

    But for Pieter, the depths are daunting.

  • Hy los sy waterbottel neer en asem diep in.

    He sets down his water bottle and takes a deep breath.

  • Pieter weet hy moet 'n keuse maak.

    Pieter knows he must make a choice.

  • Bly hy hier, of stap hy verder saam met die groep?

    Does he stay here, or does he continue with the group?

  • Sy hart klop soos 'n trom.

    His heart beats like a drum.

  • Hy dink aan die bevordering, maar ook aan die verhouding met sy kollegas.

    He thinks about the promotion but also about the relationship with his colleagues.

  • Dan weet hy, hy wil nie net "daar" kom nie, hy wil "hier" wees, saam met hulle.

    Then he knows he doesn’t just want to "be there," he wants to "be here," with them.

  • Met 'n nuwe vastberadenheid beweeg Pieter vorentoe.

    With newfound determination, Pieter moves forward.

  • “Kom ons stap,” sê hy met meer oortuiging as wat hy voel.

    “Let’s walk,” he says with more confidence than he feels.

  • Frans draai om en glimlag breed, terwyl Annelie haar goedkeur aan hom gee.

    Frans turns and smiles broadly, while Annelie gives her approval.

  • Die groep volg hom en Pieter lei, al is dit net vir 'n kort stukkie, die pad.

    The group follows him, and Pieter leads the way, even if just for a short piece.

  • Later, wanneer hulle almal onder die skadu van 'n groot boom sit en hul toebroodjies eet, voel Pieter 'n trots wat hy nie verwag het nie.

    Later, when they all sit under the shade of a big tree eating their sandwiches, Pieter feels a pride he did not expect.

  • Sy vrese blyk nie meer so groot nie, die wêreld nie so eng nie.

    His fears seem not so big anymore, the world not so narrow.

  • Op die bus terug, terwyl die herinneringe van die dag in sy gedagtes gly, voel Pieter hoe 'n band met sy kollegas vorm.

    On the bus back, as the memories of the day slide through his mind, Pieter feels a bond forming with his colleagues.

  • Dit is nie net die bereiking van die top wat saak maak nie, besef hy, maar die pad saam daarheen.

    It is not just reaching the top that matters, he realizes, but the journey there together.

  • En met daardie gedagte, glimlag hy vir die eerste keer voluit.

    And with that thought, he smiles fully for the first time.

  • Wanneer Pieters se baas hom die volgende week komplimenteer oor hoe hy die span geïnspireer het, weet Pieter alreeds.

    When Pieter's boss compliments him the next week on how he inspired the team, Pieter already knows.

  • Groei beteken om jou vrese te staan maak en jouself oop te stel vir die wêreld, net soos hy dit gedoen het op daardie smal ledge van Tafelberg.

    Growth means facing your fears and opening yourself to the world, just as he did on that narrow ledge of Tafelberg.

  • En in daardie groei, vind hy die betekenis van 'n ware span.

    And in that growth, he finds the meaning of a true team.