Roedd awel ysgafn yn suro drwy goedwigoedd Parc Cenedlaethol Eryri, lle'r oedd Rhys yn cerdded yn astud, ei lygaid yn sganio pob cysgod a siâp ar y tirwedd garw.

The light breeze whispered through the woodlands of Snowdonia National Park, where Rhys walked eagerly, his eyes scanning every shadow and shape on the rugged landscape.

Roedd Rhys wedi clywed straeon am y ddraig Gymreig chwedlonol ers pan oedd yn blentyn ac roedd wedi tyfu i fyny gyda'r breuddwyd o’i gweld hi gyda'i lygaid ei hun.

Rhys had heard tales of the legendary Welsh dragon since he was a child and had grown up with the dream of seeing her with his own eyes.

Dringoedd Rhys yn uchel ar lwybrau serth ac yn mynd yn ddyfnach i mewn i'r parc, ei feddwl yn llawn o chwedlau a dirgelwch.

Rhys's footsteps climbed high on steep paths and delved deeper into the park, his mind full of legends and mystery.

Ond fel yr haul yn dechrau gostwng tu ôl i'r mynyddoedd, dechreuodd Rhys sylweddoli nad oedd yn adnabod y llwybr yn ôl.

But as the sun began to dip behind the mountains, Rhys realized he didn't recognize the trail back.

O gwmpas tro, gwelodd golau coch, yn fflachio ymhlith y coed.

Around a turn, he spotted a red light flickering among the trees.

"Y ddraig!" meddai Rhys gyda chyffro, ond wrth iddo nesáu, sylweddolodd mai dim ond lamp fflach ydoedd.

"The dragon!" exclaimed Rhys excitedly, but as he approached, he realized it was just a flashing lamp.

Ond lle'r oedd y lamp yn arwain? Dilynodd Rhys y golau, ei galon yn curo yn ei fynwes.

But where was the lamp leading? Rhys followed the light, his heart pounding in his chest.

Yn sydyn, clywodd chwerthin cyfarwydd yn y pellter.

Suddenly, he heard familiar laughter in the distance.

Rhedodd tuag at y sain a dyna pryd y gwelodd Rhys ei ffrind, yn sefyll gyda radio llaw yn ei law, y golau coch yn rhan o’i gynllun.

He ran toward the sound and that's when Rhys saw his friend, standing with a handheld radio, the red light part of his scheme.

"Dim ond jôc oedd hi, Rhys!" ebe'r ffrind, ei wyneb yn disgleirio â hwylustod.

"It was just a joke, Rhys!" said his friend, his face shining with mischief.

Roedd Rhys yn ddryslyd i ddechrau ond wedyn dechreuodd chwerthin yn uchel; roedd y tric wedi'i ddal yn llwyr.

Rhys was initially stunned, but then began laughing loudly; the trick had definitely worked.

Gyda'i ffrind i'w arwain, trodd Rhys yn ôl tuag adref, y ddraig chwedlonol yn aros yn rhan o chwedlau'r nos, a'r cyfeillgarwch yn fyw yn y chwerthin ar hyd y llwybrau coediog hynafol.

With his friend leading the way, Rhys turned back towards home, the mythical dragon remaining part of the night's tales, and the camaraderie alive in the laughter along the ancient woodland paths.