Wrth i'r dydd oer ddechrau y bore hwnnw, roedd lliwiau trawiadol Hydref yn croesawu Carys a Gareth wrth iddynt gymryd cam cyntaf eu taith ar hyd y bryniau trawiadol o ucheldir Bannau Brycheiniog.

As the cold day began that morning, the striking colors of Autumn welcomed Carys and Gareth as they took the first step of their journey across the impressive hills of the Bannau Brycheiniog highlands.

Roedd Gareth yn atgoffio Carys pa mor brydferth oedd y ddaear, a gyda'r camera'n llithro rhwng ei fysedd, roedd yn dal y cydnabyddiaeth mewn lliw a llun.

Gareth reminded Carys of how beautiful the earth was, and with the camera slipping between his fingers, he captured the acknowledgment in color and picture.

Yn y pellter, roedd angenogi llif yr aer, gan gyfuno gyda'r arogl na ellir ei gamgymryd o ffa coffi newydd ei rhostio.

In the distance, the flow of the air was invigorating, merging with the unmistakable aroma of freshly roasted coffee beans.

"Dwi angen edrych," meddai Carys yn sibrwd yn drwm, "rywbeth arbennig am y lle 'ma, chwaith?"

"I need to see," Carys whispered heavily, "something special about this place, isn't it?"

Cymerwyd gamau byr i gyd-fynd â'r arogl tan i'r ddau sefyll o flaen adeilad carreg bychan gyda llythrennau 'Roastery Bore Cynnar' yn cuddio dan löyn gwenyn hydrefol.

They took short steps to match the aroma until the two stood before a small stone building with the letters 'Roastery Bore Cynnar' hidden beneath an autumnal bee.

Daeth Eleri i'w croesawu gyda gwên gynnes.

Eleri came to greet them with a warm smile.

Roedd y tu mewn yn gartrefol a dim ond y swn sionc o ffa coffi'n malu oedd yn torri ar wynder y prynhawn cynnar.

The interior was cozy, and only the brisk sound of coffee beans grinding interrupted the stillness of the early afternoon.

Pan eisteddodd Gareth gydag Eleri, dyma gyfle i Carys ddangos diddordeb dyddorol mewn stori Eleri: dechreuodd hi'r rhostfa bychan hon ei hun, yn gwbl ffyddlon i gynhyrchion lleol ac athroniaeth gynaliadwy.

When Gareth sat with Eleri, it was an opportunity for Carys to show keen interest in Eleri's story: she had started this small roastery on her own, completely faithful to local products and a sustainable philosophy.

"Dwi'n edmygu dy waith," dechreuodd Carys, efo llais pellennig. "Dwi yn ystyried gadael fy swydd... ond dwi'n ansicr. Dwi eisiau gwneud rhywbeth amgylcheddol, rhywbeth tebyg i hyn."

"I admire your work," Carys began, with a distant voice. "I'm considering leaving my job... but I'm uncertain. I want to do something environmental, something like this."

Roedd hi'n hanner disgwyl cyngor cyflym.

She half expected quick advice.

A tybed cymerodd yr awr nesaf yn datgelu straeon symbylol o lwyddiannau a methiannau Eleri, ac roedd Carys yn gweld bod ei phlaid yn agosach nag y tybiodd.

Perhaps the next hour revealed inspiring stories of Eleri's successes and failures, and Carys found that her path was closer than she thought.

"Mae'n cymryd calon i newid," atebodd Eleri, "ond y cam cyntaf yw'r penderfyniad."

"It takes courage to change," Eleri replied, "but the first step is the decision."

Wrth roi'r hufen cocsolghaul i ben ei diod Carys, dywedodd Eleri'n ofalus, "Os ydi dewis dy lwybr yn bwysig, deurio ar ei hyd."

As she placed the cocoa cream atop Carys' drink, Eleri said carefully, "If choosing your path is important, walk along it."

Roedd Carys yn teimlo ei hysbryd yn cael ei ddyrchafu, fel pe bai pob llwch o ansicrwydd yn gostwng gyda phob diferyn o'r coffi poeth.

Carys felt her spirit lifted, as if each cloud of uncertainty lowered with every drop of the hot coffee.

Fel y disgleiriodd haul y prynhawn, roedd lli gwerthfawr yn symud dros y golygon Bannau Brycheiniog.

As the afternoon sun shone, a valuable light swept over the Bannau Brycheiniog's landscapes.

Roedd y ddau gyfaill, gyda llif y sgwrs gyda Eleri'n eu harwain, yn teimlo'n llawn angerdd a chwestiynau newydd.

The two friends, with the flow of conversation led by Eleri, felt full of passion and new questions.

Roedd serch es i lawr wrth eu gwadnau, os na ffordd, yn dangos y llwybr cerdded wrth iddynt adael y rhostfa â chysurlon hiraeth.

Though the stars descended at their feet, revealing the walking path as they left the roastery with comforting longing.

Cyn bo hir roedd Carys wedi troedio awr yn ôl drwy ddrws ei chartref, llawn syniadau gyda llythyrau'n dibynnu ar ei bysedd.

Soon Carys had stepped back through her home's door, full of ideas with letters poised on her fingers.

Roedd yn barod i fynd ati i ymchwilio i gynhyrchu teithiau cerdded cynaliadwy yn ei hardal anwyl.

She was ready to delve into researching sustainable walking tours in her beloved area.

Roedd teimlad o benderfyniad newydd a gobaith newydd yn cyd-chwyrlio ynddi.

A feeling of new determination and hope swirled within her.

Roedd y daith gerdded hon wedi bod yn fwy na marciad natur: roedd wedi bod yn bwynt troi.

This walk had been more than just a connection with nature: it had been a turning point.

A'r syniad wedi'i blannu, roedd hi'n teimlo'r fath rym pendant.

With the idea planted, she felt such a strong force.

Roedd y dyfodol yn ymgodi oriau tir tyner Bannau Brycheiniog, ac nid oedd Carys yn gweld unrhyw beth, ond harddwch, o'i blaen.

The future rose from the tender lands of Bannau Brycheiniog, and all Carys saw ahead of her was beauty.