Mae’r stori yn cychwyn mewn man hunllefus, a galonnau ifanc yn cosi gyda chyffro ac ofn.

The story begins in a haunting place, with young hearts tingling with excitement and fear.

Yn y dalgylch a elwir yn Gartref Plant Caerdydd, roedd y ddeilen rhif 24 yn elastudio popeth oddi ar y coeden.

In the district known as Gartref Plant Caerdydd, leaf number 24 was fluttering everything off the tree.

Roedd Llewellyn yn sefyll yn y cyntedd, gan ymarfer ei ddarlith ysbrydoledig.

Llewellyn stood in the hallway, practicing his inspirational speech.

Roedd yr ystafell yn ddisglair â chaledau oren a choch, yn barod am gyflwyniad arbennig cyfnod Calan Gaeaf.

The room was bright with shades of orange and red, ready for a special Halloween period presentation.

Er bod amynedd Llewellyn fel arfer arferol tawel a myfyrgar, am fod y gwrando ar goed a sibrwd rhaeadr, roedd ei ofn siarad mewn cyhoedd yn drwm ar ei ysgwyddo.

Although Llewellyn's patience is usually calm and reflective, from listening to trees and the whisper of waterfalls, his fear of public speaking weighed heavily on his shoulders.

Mae'n ofni nad yw'i lais yn ddigon cryf i ennyn ystyriaeth yr ymweliad teulu bosibiodd.

He fears that his voice is not strong enough to capture the attention of a potential visiting family.

Dyw e eisiau gadael yr orffaniaeth fwy na dim.

He wants to leave the orphanage more than anything.

Roedd ei ffrindiau, Carys a Rhys, yno i gynnig cefnogaeth.

His friends, Carys and Rhys, were there to offer support.

“Rwyt ti’n gallu gwneud hyn, Llew,” medd Carys yn gwenu'n eang, gan godi ei bysedd mewn croes cyffrous.

“You can do this, Llew,” Carys said with a wide smile, crossing her fingers in excitement.

Roedd cefnogaeth Rhys yn dawel ond anhygoel.

Rhys's support was quiet but incredible.

"Paid ag ofni," meddai wrth iddo rhoi tap cynnil ar gefn Llewellyn.

"Don't be afraid," he said, giving Llewellyn a gentle pat on the back.

Ond nid oedd Llewellyn yn llwyr ddarbwyllo.

But Llewellyn was not entirely convinced.

Mae’n cofio’i sioe ddaeth i ben yn anniweidrwydd a’i allanborth hyd yn hyn.

He remembers his show ended in naivety and his output so far.

Wrth iddo aros i fynd ymlaen, roedd y cyfuniad o ofnau a dyheadau’n cylchdroi yn ei ben.

As he waited to go on, the combination of fears and desires swirled in his head.

Daeth y foment.

The moment came.

Llwyfan yn llawn delweddau Calan Gaeaf a lleisiau geilwnaeth.

A stage full of Halloween imagery and summoned voices.

Llywiodd Llewellyn ei ffordd i ganol yr ystafell.

Llewellyn navigated his way to the center of the room.

Roedd ei galon yn curo mor uchel fel y gallai feddwl pawb yn ei glywed.

His heart was pounding so loudly that he could imagine everyone hearing it.

Roedd Carys a Rhys ar ochr, yn cynnig cefnogaeth drwy gydol y cyflwyniad.

Carys and Rhys were at his side, offering support throughout the presentation.

Gyda threm gyntaf tuag at y gynulleidfa, cymerodd Llewellyn anadl ddyfn.

With a first glance towards the audience, Llewellyn took a deep breath.

Nod twm Calan Gaeaf yn y cefndir, roedd e’n cofio pam ei fod e yma.

With the note of Halloween in the background, he remembered why he was here.

Mae'r teulu maethu posibl yn edmygu yfory - cyfle am newid, gobaith am gartref newydd.

The possible foster family admires tomorrow - a chance for change, hope for a new home.

Er bod Llewellyn yn dechrau'n anwadel, fe wnaeth ei falchder ac ysbryd ysbrydoli ei ymadroddion.

Though Llewellyn started hesitantly, his pride and spirit inspired his expressions.

Yn raddol, daeth yn hunan-hyderus.

Gradually, he became self-confident.

Roedd ei eiriau yn filaen fel awel sy’n chwythu dros edafedd coediog.

His words were as sharp as a breeze blowing over tangled trees.

Ar ôl gorffen, roedd y teulu ymwelwyr yn wirioneddol ddiddordeb.

After finishing, the visiting family was genuinely interested.

Roedd Llewellyn wedi dangos ei gryfder.

Llewellyn had shown his strength.

Roedd ei llais, sy’n neidio o ystyriaeth i ofn, yn cael ei glywed, ac ni fydd yr agor rhwystrau bellach yn ofn ddi-ben-draw iddo.

His voice, jumping from consideration to fear, was heard, and breaking barriers would no longer be a perpetual fear for him.

Roedd Carys a Rhys yn rhedeg ato gyda llawenych, wrth i bedwaredd dydd alwen yn dal i ddisgyn tu allan i ffurfio carped o laethog.

Carys and Rhys ran to him with joy, as the fourth falling leaf continued to descend outside, forming a milky carpet.

Mae Llewellyn yn sylweddoli, bod ei hunan-hyder wedi codi, nad yw’r ofn bellach yn elyn.

Llewellyn realizes that his self-confidence has risen, and fear is no longer an enemy.

Roedd teulu posibl yn dal porth o obaith, ac ni fyddai Llewellyn bellach yn edrych yn ôl heb obaith.

A possible family held a gateway of hope, and Llewellyn would no longer look back without hope.

Mae'r stapâu wedi darfod.

The chains have dissolved.

Mae'n gyfnod newydd iddo, un lle bydd y lleisiau sy'n sibrwd eu strwythurau'n ein cadw at ei gilydd, yn cael eu clywed yn amlwg.

It’s a new era for him, one where the voices that whisper their structures keeping us together, are heard loudly.