Yn haul y Môr Canoldir, roedd marchnad yr Amalfi Coast yn fyw gyda lliwiau llachar a synau sibrat o sgyrsiau.

In the sun of the Mediterranean Sea, the marketplace of the Amalfi Coast was alive with bright colors and the whispering sounds of conversations.

Roedd stondinau lliwgar yn torri ar hyd y strydoedd coblog wrth i'r haul israddol daflu ei wres dros y llwyfan bywiog.

Vibrant stalls lined the cobbled streets as the descending sun cast its warmth over the lively scene.

Byddech chi'n gweld Eira a'i ffrind Idris yn cerdded trwy'r torfeydd.

You would see Eira and her friend Idris walking through the crowds.

Roedd Eira, fenyw ifanc chwilfrydig ac anturus, yn edrych o gwmpas yn llawn syfrdan ar y dewis helaeth o nwyddau.

Eira, a curious and adventurous young woman, looked around in awe at the vast selection of goods.

Roedd dymuniad mawr ganddi i ddod o hyd i drysor arbennig a fyddai'n dal hanfod ei thaith.

She had a great desire to find a special treasure that would capture the essence of her journey.

Ar y llaw arall, roedd Idris, er ei fod yn gefnogol, yn fwy gofalus.

On the other hand, Idris, though supportive, was more cautious.

Tynnodd ei sylw at y bagiau priodol, y bwydydd lleol, a phoster o daith fel cofrodd dros ben.

He pointed out practical bags, local foods, and a tour poster as a memento over the top.

"Eira, paid â gwastraffu amser," meddai Idris yn ofalus, "Mae'r pethau yma yn brydferth, ond dydyn ni ddim eisiau dod â phob dim adref."

"Eira, don't waste time," Idris said cautiously, "These things are beautiful, but we don't want to bring everything home."

Ond roedden nhw'n cael eu denu gan floedd a gwên hyfryd Carys, gwerthwr lleol.

But they found themselves drawn by the shout and delightful smile of Carys, a local vendor.

Roedd Carys yn croesawu'r duo gyda 'sgwrsiad eiddgar.

Carys welcomed the duo with an eager chat.

“Dewch draw, edrychwch ar fy mosiacau!” meddai hi yn siriol.

“Come over, look at my mosaics!” she said cheerfully.

Roedd y dandoledd o’r mosaigau yn taro Eira gyda phleser.

The display of mosaics struck Eira with delight.

Er bod llawer i ddewis ohono, roedd Eira'n teimlo'n orlawn.

Though there was much to choose from, Eira felt overwhelmed.

Roedd pob un mosiac yn unigryw, ac mae'n ei chael hi'n anodd penderfynu.

Each mosaic was unique, and she found it difficult to decide.

“Beth sy'n ddigon arbennig?” meddai hi â phryder yn ei llais.

“What is special enough?” she said, concern in her voice.

Idris taflodd olwg ar ei ffrind, gan dyngu hi i fod yn fwy ymarferol, ond eto, cydnabod y disgwyliad ar wyneb Eira.

Idris cast a glance at his friend, urging her to be more practical, yet acknowledging the anticipation on Eira’s face.

Yna, sylwodd Eira ar ddarn arbennig o fosiac.

Then, Eira noticed a particular piece of mosaic.

Roedd yn llawn lliwiau bywiog a ffurfiau haniaethol a oedd yn crebachu hanfod yr ardal - môr, haul, blodau gorchudd goleuni yr Haf, ac oedd yn siarad yn uniongyrchol â'i chalon.

It was full of vibrant colors and abstract forms that captured the essence of the area—sea, sun, summer's blossoming flowers illuminating light, and it spoke directly to her heart.

Daeth senario'r farchnad yn dawel yn ei meddwl.

The market scene became quiet in her mind.

Gwyddai ei bod wedi dod o hyd i'r hyn roedd hi'n chwilio amdano.

She knew she had found what she was searching for.

“Dyma'r un,” meddai hi'n bendant wrth Idris, gan godi'r fosiac.

“This is the one,” she said firmly to Idris, picking up the mosaic.

Roedd Idris yn codi llygad, ond wedyn gwenodd, yn gweld hapusrwydd pur ar wyneb Eira.

Idris raised an eyebrow, but then smiled, seeing the pure happiness on Eira’s face.

Prynodd Eira'r mosiac, yn llenwi ei henaid gyda'r sicrwydd bod ganddi nod atgofion mwy gwerthfawr nag unrhyw beth materol.

Eira purchased the mosaic, filling her soul with the assurance that she had captured memories more valuable than anything material.

Gwnaeth y profiad hwn ddysgu iddi werthfawrogi ei greddf a'r profiadau ystyrlon sy'n dweud y straeon gorau.

This experience taught her to appreciate her instincts and the meaningful experiences that tell the best stories.

Wrth iddynt adael, clywodd Eira sŵn peryglus y môr, yn deimlad o heddwch, yn cyd-fynd â'i mosiac newydd.

As they left, Eira heard the calming sound of the sea, a feeling of peace, accompanying her new mosaic.

Roedd hi'n gadael gyda llygaid llawn disgwyliad ac yn llawn o balchder yn ei chyfeiriad newydd.

She was leaving with eyes full of anticipation and a heart full of pride in her new direction.

Roedd Idris wrth ei fodd; roedd yn gwybod bod Eira wedi dysgu rhywbeth pwysicach na'r hyn y gallai unrhyw lecyn ei gynnig.

Idris was delighted; he knew that Eira had learned something more important than anything a trinket could offer.

Roedd yn manylu bod gwerthoedd am brofiadau'n ganolog.

He emphasized that valuing experiences was central.

A gafodd y mosiac hwnnw le arbennig yn ei chalon, fel cofrodd nid yn unig o'i thaith, ond o sut y gwnaeth ei llwybr ei hun.

And that mosaic found a special place in her heart, as a keepsake not just of her journey, but of how she had forged her own path.