Η Ελένη και ο Νίκος βρίσκονταν στην Αθήνα.

Eleni and Nikos were in Athens.

Την πόλη με τους ζωηρούς ήχους, τις λαμπερές οθόνες, τις τέχνες και τις σκέψεις διαχυμένες στους δρόμους.

The city with vibrant sounds, dazzling screens, arts, and thoughts diffused in the streets.

Πήγαν σε ένα φεστιβάλ.

They went to a festival.

Μια γιορτή γεμάτη μουσική, χρώμα και γέλια.

A celebration filled with music, color, and laughter.

Όμως, κάτι άλλαξε.

However, something changed.

Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, μπλέχτηκαν στα στενά, πλακόστρωτα δρομάκια του χωριού.

During the festival, they got tangled in the narrow, cobblestone streets of the village.

Κάθε στροφή φάνταζε να οδηγεί σε άλλο μονοπάτι, κάθε γωνιά σε άλλο σοκάκι.

Every turn seemed to lead to another path, every corner to another alley.

Αλλά δεν ήταν τρομοκρατημένοι.

But they weren’t frightened.

Ήταν μαζί.

They were together.

Παρέα με τα φώτα των αστεριών, γελούσαν και έτρεχαν μέσα στο λαβύρινθο των δρόμων.

Amidst the lights of the stars, they laughed and ran through the labyrinth of the streets.

Κάθε πλατία ήταν μια καινούργια ανακάλυψη, κάθε παλιά πέτρινη σοκάκι αποκάλυπτε την ιστορία της πόλης.

Every square was a new discovery, every old stone alley revealed the city's history.

Δεν ήταν ένας χαμένος, αλλά ένας ανακαλυπτόμενος κόσμος.

They were not lost but in a world of discovery.

Όταν πέρασε η νύχτα, βρέθηκαν στην κεντρική πλατεία.

When night fell, they found themselves in the central square.

Οι μουσικοί έπαιξαν, οι χορευτές περιστρέφονταν, το φεστιβάλ έφτασε στην κορύφωσή του.

The musicians played, the dancers twirled, the festival reached its climax.

Ελένη και Νίκος δεν ήταν χαμένοι, ποτέ δεν ήταν.

Eleni and Nikos were never lost.

Ήταν μια περαστική τους κατάσταση, μια περιπέτεια που τους φέρνει κοντά στην ιστορία και την παράδοση του χώρου.

It was a passing state for them, an adventure that brought them closer to the history and tradition of the place.

Χαμογέλασαν μεταξύ τους και ενώθηκαν στη γιορτή, στη μοναδική εμπειρία του να είσαι χαμένος αλλά, ταυτόχρονα, να βρίσκεσαι ακριβώς εκεί που θα έπρεπε.

They smiled at each other and joined in the celebration, in the unique experience of being lost but, at the same time, being exactly where they should be.