Ο ήλιος κρυβόταν πίσω από σκούρα σύννεφα.

The sun was hiding behind dark clouds.

Ο αγέρας στις αγριεμένες ελαιόδεντρα έκανε τα φύλλα να τρέμουν.

The wind in the wild olive trees made the leaves tremble.

Η ελιά φαινόταν όμορφη αλλά επικίνδυνη εκείνο το πρωί.

The olive grove looked beautiful but dangerous that morning.

Ο Κώστας στάθηκε στη μέση του ελαιώνα, παρακολουθώντας τους εργάτες να προχωρούν το μάζεμα.

Kostas stood in the middle of the olive grove, watching the workers continue harvesting.

Η Έλενα και ο Νίκος, τα παιδιά του, τον πλησίασαν.

Helena and Nikos, his children, approached him.

«Πατέρα, θα προλάβουμε;

"Father, will we make it?"

» ρώτησε η Έλενα ανήσυχη.

asked Helena anxiously.

Ο Κώστας προσπάθησε να τους καθησυχάσει.

Kostas tried to reassure them.

«Πρέπει να δουλέψουμε γρήγορα.

"We must work quickly.

Η καταιγίδα πλησιάζει,» είπε, κρύβοντας την ανησυχία του.

The storm is approaching," he said, hiding his concern.

Η αστραπή φώτισε τον ουρανό και ακολούθησε ένας δυνατός κρότος.

Lightning lit up the sky, followed by a loud crash.

Η βροχή άρχισε να πέφτει διστακτικά, όμως αύξανε γρήγορα.

The rain began to fall hesitantly but quickly increased.

Οι εργάτες κοιτούσαν προς τον Κώστα περιμένοντας την απόφασή του.

The workers looked towards Kostas, waiting for his decision.

«Συνεχίζουμε!

"We continue!"

» φώναξε ο Κώστας.

shouted Kostas.

«Πρέπει να σώσουμε τις ελιές!

"We must save the olives!"

»Η Έλενα και ο Νίκος άρχισαν να γεμίζουν τα καλάθια με αποφασιστικότητα.

Helena and Nikos began to fill the baskets with determination.

Ο αέρας εντάθηκε, αλλά όλοι συνέχιζαν.

The wind intensified, but everyone continued.

Η στεναχώρια του Κώστα ήταν μεγάλη· αν χάσουν τη σοδειά, τα υπόλοιπα κρύα μέρη του χειμώνα θα είναι δύσκολα.

Kostas's distress was great; if they lost the harvest, the remaining cold parts of the winter would be difficult.

Οι σταγόνες της βροχής έκαναν δυσκολότερη τη δουλειά, αλλά παρέμειναν.

The raindrops made the work harder, but they remained.

Οι εργάτες συμπορεύτηκαν με τον ρυθμό του Κώστα.

The workers kept pace with Kostas's pace.

Φώναζαν και γελούσαν, ανταλλάσσοντας ενθαρρυντικά λόγια.

They shouted and laughed, exchanging words of encouragement.

Η καταιγίδα ξέσπασε δυνατά.

The storm broke out fiercely.

Ο αέρας έγινε αγριότερος, όμως η αποφασιστικότητα του Κώστα ενέπνευσε όλους να συνεχίσουν.

The wind became wilder, yet Kostas's determination inspired everyone to continue.

Τελικά, η δουλειά ολοκληρώθηκε.

Finally, the work was completed.

Οι ελιές ήταν ασφαλείς στα καλάθια.

The olives were safe in the baskets.

Ήταν όλοι κουρασμένοι, αλλά ανακουφισμένοι.

Everyone was tired but relieved.

Έτρεξαν προς το κοντινό υπόστεγο, η βροχή τους συνόδευε.

They ran to the nearby shed, accompanied by the rain.

Με το πέρασμα της καταιγίδας, έμειναν όλοι κάτω από το υπόστεγο, ήδη βρεγμένοι αλλά ικανοποιημένοι.

With the storm's passing, they all stayed under the shed, already soaked but satisfied.

Ο Κώστας κοίταξε τα παιδιά του με βαθιά ευγνωμοσύνη.

Kostas looked at his children with deep gratitude.

Ήξερε πως χωρίς την υποστήριξή τους, δεν θα είχαν τα καταφέρει.

He knew that without their support, they wouldn't have made it.

«Σας ευχαριστώ,» είπε ήσυχα, ενώ η οικογένεια του έτρεψε να μαζευτούν γύρω του.

"Thank you," he said quietly, as his family moved to gather around him.

Ο χειμώνας μπορεί να ήταν κρύος, αλλά η οικογένεια του Κώστα ήταν πιο ενωμένη από ποτέ.

The winter might have been cold, but Kostas's family was more united than ever.

Η καταιγίδα είχε φέρει μαζί της μια πολύτιμη μάθηση· η δύναμη δε βρίσκεται μόνο στα χέρια ενός, αλλά στη συνεργασία.

The storm had brought with it a valuable lesson; strength is not found solely in the hands of one, but in cooperation.