
Stumble to Sunset: Friendship Journey at Giant's Causeway
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Stumble to Sunset: Friendship Journey at Giant's Causeway
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Lá brothallach sa samhradh a bhí ann.
It was a sultry summer day.
Bhí an ghrian ag taitneamh go geal os cionn Giant's Causeway i dTuaisceart Éireann.
The sun was shining brightly above Giant's Causeway in Northern Ireland.
Bhí Aisling lán le háthas mar bhí sí beartaithe an radharc iontach seo a fheiceáil ina iomláine roimh theacht na hoíche.
Aisling was full of joy as she planned to see this amazing site in its entirety before nightfall.
Bhí an áit lán de cholúin heicseagánach basalt a bhí ag síneadh isteach san fharraige glé.
The place was full of hexagonal basalt columns stretching out into the clear sea.
Bhí sí ag siúl go tapa ar na cosáin cloiche, cruthaithe ag nádúr féin.
She was walking quickly along the stone paths, created by nature itself.
Ach, go tobann, chuir sí a cos ar phéac beag agus làr cheart thit.
But suddenly, she stepped on a small pebble and fell squarely to the ground.
"Ó, mo chruth!
"Oh, my goodness!"
" Exclaimed sí, ciceáil go géar i pian.
she exclaimed, kicking sharply in pain.
D'éirigh a cos go trom agus mhothaigh an pian ag éirí níos measa.
Her foot became very heavy, and she felt the pain growing worse.
Ach bhí Aisling an-diongbháilte.
But Aisling was very determined.
Ní raibh sí ag iarraidh ligean ar chlé go dhuine ar bith é bualadh amach í.
She didn't want to let anyone see her fall behind.
Choinnigh sí ag bogadh, ag súil go maolóidh an pian.
She kept moving, hoping the pain would subside.
Ag an bpointe seo, chonaic Eamon agus Sean í ón taobh eile den chosán.
At this point, Eamon and Sean saw her from across the path.
Sheas siad ar feadh nóiméad, ag faire ar a staid.
They stood for a moment, observing her situation.
Bhí an bheirt acu ar laethanta saoire agus bhí an-suim acu freagracht a ghlacadh rith Giant's Causeway freisin.
Both were on vacation and were very interested in taking a run through Giant's Causeway too.
"An bhfuil tú i gceart?
"Are you alright?"
" d'fhiafraigh Eamon go mífhollasach, tar éis dul chucu go cúramach.
asked Eamon uncertainly, after carefully approaching them.
D'fhéach Aisling suas, leathbhealach idir áthas agus eagla go mbeadh sí in éadan cineáltas.
Aisling looked up, halfway between joy and fear of facing kindness.
"Tá an pian áibhéalach, ach tá mé go maith," a dúirt sí, ag iarraidh a bheith láidir.
"The pain is severe, but I'm okay," she said, trying to be strong.
"Féach, más mian leat, is féidir linn cabhrú leat," a dúirt Sean, léiriú a bheith paiteanta.
"Look, if you want, we can help you," said Sean, his expression obvious.
"Tá bealach fada fós le dul.
"There's still a long way to go."
"Bhí Aisling ar tí diúltú, ach nuair a bhraith gur thit an gaoth óna cosa, d'éirigh sí réidh chun a n-asal a fháil.
Aisling was about to refuse, but when she felt the wind knocked out of her sails, she was ready to accept their offer.
"Ceart go leor, seo an plean," arsa Aisling faoi dheireadh, ag ligean do na dearbhaiscí neamhspleáchta cúlú fad is a ghlac sí leis an dtacaíocht.
"Okay, here's the plan," said Aisling finally, letting her independent declarations fade while accepting the support.
Le chéile, chuir siad é amach.
Together, they set off.
Choinnigh Sean lámh Aisling go daingean, cabhrú léi aon chéim deacair a thógáil.
Sean held Aisling's hand tightly, helping her take any difficult steps.
Thug Eamon an mála tarraingthe.
Eamon carried the dragged bag.
D'éirigh leo go críochnúil, ag caint agus ag gáire, ag déanamh cinnte go mbeadh turas Aisling níos taitneamhaí agus níos compordaí.
They succeeded completely, talking and laughing, ensuring Aisling's journey was more enjoyable and comfortable.
Faoi dheireadh, shroich siad deifreint, dearcadh a bhí fiúntach.
Eventually, they reached a point worth the effort.
Bhí an ghrian ag dul síos go híor.
The sun was setting beautifully.
Bhí an radharc álainn.
The view was stunning.
D'iompaigh Aisling go Eamon agus Sean, a raibh ag gairm ghrúdaigh a bhí sábháilte.
Aisling turned to Eamon and Sean, who had provided safe company.
Bhí sí in ann a ghrásta a nochtadh.
She was able to express her gratitude.
"Go raibh míle maith agaibh as an gcabhair," a dúirt Aisling go humhal.
"Thank you so much for the help," said Aisling humbly.
"Ní bheadh sé indéanta gan sibh.
"It wouldn't have been possible without you."
"Níos mó ná sin, d'fhoghlaim sí go bhfuil i bhfóil néal a dhéanamh go haon uaireanta.
More than that, she learned that asking for help is worthwhile sometimes.
Le tamall tar éis dóibh, bhí an turas completed acu.
After a while, their journey was completed.
Bhí Aisling an-bhuíoch agus bhí tuiscint nua aici ar thábhacht cairdeas agus tacaíochta.
Aisling was very grateful and had a new understanding of the importance of friendship and support.
Agus í eagar i lár an chosáin, gháire sí go raibh a fhios aici go dtiocfaidh sí an áit seo arís - le nó gan cabhair!
Standing in the middle of the path, she smiled, knowing she would return to this place again— with or without help!