
From Small Acts to Big Impacts: Ciara's Climactic Moment
FluentFiction - Irish
Loading audio...
From Small Acts to Big Impacts: Ciara's Climactic Moment
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Bhí solas geal an tsamhraidh ag taitneamh go hard thar Aillte an Mhothair, ag tabhairt barróga gréine don lucht bailithe ón gcian agus ón gcóin.
The bright summer light was shining high above the Aillte an Mhothair, embracing the gathering crowd from near and far with sunshine.
Ba mhór an teacht le chéile é seo, lán le daoine a bhí paiseanta faoi athrú aeráide agus an comhshaol a chosaint.
This was a significant assembly, full of people passionate about climate change and protecting the environment.
I measc na muintire seo, a sheas Ciara, ag mothú dóchasach agus imeaglach in éineacht.
Among these people stood Ciara, feeling both hopeful and a bit apprehensive at the same time.
Bhí Ciara ina haicsíneach don timpeallacht, agus bhí a croí dírithe ar réitigh a aimsiú.
Ciara was an activist for the environment, with her heart set on finding solutions.
Ach nuair a sheas sí thall ag breathnú ar na sluaite ag comhráí agus ag miongháire, mhothaigh sí beag.
But as she stood looking at the crowds chatting and smiling, she felt small.
Bhí an brú chun daoine faoi leith a lorg agus líonraí a thógáil uirthi.
The pressure to seek out particular people and build networks weighed on her.
Go tobann, agus í fós ag breathnú thart, thit Liam síos i lár an tslua, buailte ag an teas ag dul ó ghlúin.
Suddenly, while she was still looking around, Liam collapsed in the middle of the crowd, struck by the heat of the afternoon.
Bhí mearbhall orm.
There was confusion.
Rith go leor daoine chuige, ach thuig Ciara láithreach cad a bhí le déanamh aici.
Many people ran to him, but Ciara immediately knew what she needed to do.
Bhí cursa arirthinte faighte aici roimhe seo.
She had received first aid training before.
Ghlúais Ciara chuig an áit a raibh Liam ina luí ar an talamh te.
Ciara moved over to where Liam lay on the hot ground.
"Tá mé ag cabhrú leat," ar siad go ciúin.
"I’m going to help you," she said quietly.
Rinne sí é a chothú agus d'éirigh leis a chuid aigne a fháil ar ais.
She supported him and managed to help him regain his awareness.
Bhí Aoife in aice láimhe ag breathnú ar an radharc, bean a bhí ag súil go mór le caint ag an gcruinniú mullaigh.
Nearby was Aoife, eagerly anticipating a speech at the summit.
Rinne sé tús áite do Ciara láithreach.
She immediately prioritized Ciara for her actions.
An t-am i bhfad ó shin, níor mheas Ciara go raibh sí in ann titim amach sa chomhshaol seo, ach seo í, ag cabhrú le duine.
A long time ago, Ciara didn't think she could make a mark in this sphere, but here she was, helping someone.
"Tá ádh agam tú a bheith anseo," a dúirt Aoife, tar éis Ciara a mholadh os comhair an tsoláthair mhóir.
"I’m lucky to have you here," said Aoife, having praised Ciara in front of the large gathering.
Thug an ghníomh cineálta seo criú súl Chiarraíonn don lucht freastail eile.
This kind act drew Ciara's attention to others in attendance as well.
D'fhill Aoife ar a labhairt tar éis na heachtra, ag gabháil buíochais le Ciara go poiblí.
After the incident, Aoife returned to her speech, publicly thanking Ciara.
Ní raibh Ciara ag súil leis, ach bhí an cruthaíochas agus an humhalacht aige tar éis a bhealach a dhéanamh isteach i dóirse a shamhlaigh sí a oscailt.
Ciara hadn’t expected it, but her creativity and humility had found their way through doors she had only imagined opening.
Ba rud beag difriúil é a mheas go mbeadh an aidhm a bhí aici a bhaint amach trí ghníomh cneasta amháin, ach bhí sí tuisceanach go raibh an nasc is tábhachtaí a bhí déanta aici le Aoife.
It seemed a bit different to think that her goal would be achieved through a single kind act, but she was aware that the most important connection she made was with Aoife.
D'fhéach Aoife ar Ciara le suim nua, ag moladh go bhféadfadh siad aitheantas níos mó a thabhairt don tionscnamh chomhshaoil a bhí ar a croí ó thús.
Aoife looked at Ciara with new interest, suggesting they could bring more recognition to the environmental initiative that had been close to her heart from the start.
Bhí léasadh sa spéir ag an am seo i bhfad, agus amhail is dá mba gealltanas é don todhchaí, d'fhág siad go léir an cruinniú mullaigh, solas deise cultúrtha i dtreo an todhchaí, á chothú.
By this time, the sky was clearing, and as if it were a promise for the future, they all left the summit, nurturing a cultural light toward the future.