
Facing Fears at the Cliffs: An Unexpected Journey of Friendship
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Facing Fears at the Cliffs: An Unexpected Journey of Friendship
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Tá na Cliffs of Moher mar sheasamh i bhfad ós cionn na farraige.
The Cliffs of Moher stand far above the sea.
Tá an fómhar anseo, agus tá an ghaoth ag séideadh go láidir.
Autumn is here, and the wind is blowing strongly.
Tá an fharraige ag bualadh in aghaidh na carraigeacha.
The sea crashes against the rocks.
Tá an t-am faoi rún, é lán de dhathanna buí agus rua an fómhair.
The time is mysterious, full of the yellow and red colors of autumn.
Bhí Siobhán ina seasamh ar imeall na haille.
Siobhán was standing on the edge of the cliff.
Bhí Cormac agus Eamon taobh léi.
Cormac and Eamon were beside her.
Bhí Siobhán mar threoraí acu ar an gconair, ach i ngan fhios do Cormac agus Eamon, bhí eagla airde ar Siobhán.
Siobhán was their guide on the path, but unbeknownst to Cormac and Eamon, Siobhán had a fear of heights.
Bhí sí cinnte ina treoireacht, ach bhí a chroí ag preabadh nuair a d'fhéach sí síos.
She was confident in her guidance, but her heart pounded when she looked down.
"Cinnte a bheidh sé seo go hiontach," a dúirt Eamon, a bhí lán le dóchas.
"It will definitely be amazing," said Eamon, who was full of hope.
Ba é an chéad turas é.
It was his first trip.
Bhí Siobhán ag iarraidh a bheith muiníneach os comhair Eamon.
Siobhán wanted to appear confident in front of Eamon.
Cuireadh ar an eolas iad faoi stair na gClocha ag Siobhán, tar éis dóibh tosú ag siúl.
Siobhán informed them about the history of the cliffs after they began walking.
Bhí an t-aer úr ag líonadh a scamhóga, agus gearr an bealach ina raibh siad.
The fresh air filled their lungs, and the path was short.
Ach le gach céim níos gaire don imeall, mhéadaigh a imní.
But with each step closer to the edge, her anxiety increased.
Ní raibh a fhios ag Cormac faoina heagla.
Cormac didn't know about her fear.
"Tá tú ceart go leor, Siobhán?
"Are you okay, Siobhán?"
" a d'fhiafraigh sé, nuair a thug sé faoi deara í ag dul beagán bána.
he asked when he noticed her turning a bit pale.
"Gnócha go leor," a dúirt sí, ag iarraidh eagla a choinneáil faoi chois.
"Busy enough," she said, trying to keep her fear under control.
Ach an fhírinne, ní raibh ábalta í a cheilt a thuilleadh.
But in truth, she could no longer hide it.
Ar aghaidh le híocaíocht na háite ba chontúirtí.
Onward to the most dangerous spot.
Blaincéad de néalta dorcha ag sreabhadh anuas, agus an farraige ag éisteacht le fórsa.
A blanket of dark clouds flowed down, and the sea roared with force.
Tháinig deireadh leis an am rúnda.
The secret time came to an end.
Bhí Siobhán ag ciceáil ar an imeall.
Siobhán was teetering on the edge.
"Stop!
"Stop!"
" a scairt sí, anáil gafa.
she shouted, breath caught.
Bhí ar athair déileáil lena heagla.
She had to deal with her fear.
Bhí eagla ar Eamon ach bhí muinín éigin aige.
Eamon was afraid, but he had a certain confidence.
"Siobhán," ar sé go cúramach, "an bhfuil rud éigin ann nach bhfuil tú ag rá linn?
"Siobhán," he said cautiously, "is there something you're not telling us?"
"Le sracfhéachaint amháin ar a n-aghaidheanna cúramach, scaoil sí amach gach rud.
With a glance at their careful faces, she let everything out.
"Tá eagla agamsa ar airde," a d'admhaigh sí go tobann.
"I'm afraid of heights," she suddenly admitted.
"Feicfidh muid," arsa Cormac, "agus cabhróidh muid le chéile.
"We'll see," said Cormac, "and we'll help each other."
" Chonaic sé an deis a bheith mar chara maith.
He saw the opportunity to be a good friend.
Choinnigh Eamon lámh Siobhán, agus chiallaigh sin domhan dó.
Eamon held Siobhán's hand, and that meant the world to her.
Thosaigh siad arís, níos sine agus níos muiníní.
They started again, older and more confident.
Le chéile, lean siad ar aghaidh níos faide ná áit amháin.
Together, they moved forward beyond just one spot.
Tá Siobhán níos láidre anois, agus thosaigh banna cairdeas nua idir tríú dhaoine éagsúla.
Siobhán is stronger now, and a new bond of friendship began between three different people.
Nuair a bhain siad na Gairdeanna Carric amach, bhí an dul abhaile tús áite.
When they reached the Cairn Guards, the journey back home was a priority.
D’fhoghlaim Siobhán nach raibh í féin ina haonar.
Siobhán learned she was not alone.
Bhí an Samhain ag teacht, buaileadh buanna nua agus teacht le chéile na sean, cosúil le siombail de athnuachan.
Samhain was coming, marked by new triumphs and the gathering of the old, like a symbol of renewal.
Ag dúnadh an lae, luaigh Cormac, "Is gach bua ar an dúlra beagán díobháil, déantar níos láidre anois.
As the day closed, Cormac mentioned, "Every victory over nature is a little damage, made stronger now."
"Bhí Siobhán ag miongháire leis an léargas nua a bhí aici, críochnaithe a cuid éabhlóid.
Siobhán smiled at her new insight, having completed her transformation.