
Niamh's Balancing Act: A Samhain Story of Family and Freedom
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Niamh's Balancing Act: A Samhain Story of Family and Freedom
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Bhí meanfómhar tagtha go Gaillimh, agus bhí scoil phoiblí lán le gníomhaíocht.
Autumn had arrived in Gaillimh, and the public school was full of activity.
Bhí daltaí agus múinteoirí ag canadh faoi fhéile na Samhna a bhí ag teacht.
Students and teachers were singing about the upcoming Samhain festival.
Bhí dreoilíní ag sciobadh tríd an aer fionnuar, agus bhí an t-uisce beatha uathúil á chraobháil ag na duilleoga rua.
Wrens were darting through the cool air, and the whiskey-colored leaves were being tossed about.
I measc an tuilidh, bhí Niamh, cailín éirimiúil agus dícheallach.
Among the crowd was Niamh, an intelligent and diligent girl.
Bhí Niamh i ngnáthlá atá lán le staidéar agus cainteanna faoi déagóirí eile ag caint ar phleananna don Samhna.
Niamh was having a typical day full of study and talking, as other teenagers chatted about plans for Samhain.
Bhí Niamh ag iarraidh dul lena cairde, Declan agus Aoife, chuig an bhféile bríomhar thraidisiúnta seo.
She wanted to go with her friends, Declan and Aoife, to this lively traditional festival.
Ach bhí ualach mór ar a guaillí.
But she had a heavy burden on her shoulders.
Ba í Niamh an duine ba shine ina chlann agus bhí uirthi aire a thabhairt dá siblíní níos óige gach oíche.
Niamh was the eldest in her family and had to take care of her younger siblings every night.
D'fhéach sí amach ar an bhfuinneog, ag féachaint ar an bhfuadar taobh amuigh.
She looked out the window, watching the hustle and bustle outside.
Ba taibhseach an rud a bhí an chathair i mean-fhómhar.
The city was beautiful in mid-autumn.
Bhí sí idir dhá chomhairle.
She was torn.
Ní raibh sí ag iarraidh an Samhain a chailliúint, ach bhí a fhios aici go raibh a cuid dualgaisí sa bhaile trom uirthi.
She didn't want to miss Samhain, but she knew her responsibilities at home were heavy.
Ba chóir di labhairt lena tuismitheoirí, ach bhí leisce uirthi brostaíl orthu.
She should talk to her parents, but she was hesitant to rush them.
Gach lá, ag am lóin, labhair sí le Declan agus Aoife.
Every day, at lunchtime, she talked with Declan and Aoife.
D'inis iad fuithi a cuid imní agus pléann siad le chéile nócha gcaithfidh sí bheith dáiríre faoi.
She told them about her worries, and they discussed together that she needs to be serious about it.
"Ní féidir leat gach rud a dhéanamh, Niamh," a dúirt Declan.
"You can't do everything, Niamh," said Declan.
"Tá tú iontach, ach is duine thú.
"You're amazing, but you're only human."
"Tháinig lá an cinntí.
The day of decision arrived.
Bhí toradh ann.
A result emerged.
Saol sa bhaile ná cás ar leith de struis.
Life at home was a unique case of stress.
Bhí orainn uair amháin eile clársaíocht a dhéanamh.
Once again, planning had to be done.
Bhí Niamh sásta go ndearna sí cinneadh linnteachas a dhéanamh len a tuismitheoirí.
Niamh was happy she made the decision to cooperate with her parents.
"Is gá do thacaíocht daoibh," a dúirt sí leo, a nguth reatha le imní.
"I need your support," she told them, her voice filled with concern.
Bhí an chumhacht os a cionn.
Empowerment was above her.
Thóg a deartháir amach próiseas álainn a phleanála chun a n-am a réiteach.
Her brother came up with a wonderful process to sort out their time.
Thug a tuismitheoirí éisteacht dá nguth a dóitear ó chaoi a shúile raibh adharcanna sásta, agus thiontaigh isteach.
Her parents listened to their heartfelt voices, realizing how her eyes were pleading, and they agreed.
"D'íosfadh tú go dtí na féile," a dúirt siúd, agus shocraigh cairde mífín na clainne a bheith ag amharc na leanaí.
"You should go to the festival," they said, and family friends arranged to watch the children.
Ba bhristi an bhráid d'ualach le mothú le faoiseamh.
The weight of the burden broke with a sense of relief.
Gáire soiléir insríoch idir shoul is an taibhse.
A clear joy radiated between her soul and the spirit.
Bhí an meas ag aoibh ar agus thosaigh ag cuardach cultacha le Aoife agus Declan, a rinne falafaireacht le hábhair a cuid taithní.
There was a grateful smile on her face as she began searching for costumes with Aoife and Declan, who mischievously explored with their creative ideas.
Ag deireadh na Samhna, shroich an ceiliúradh a bhuaic agus cheiliúr éirín bríomhar an chathair, mar go raibh Niamh bog aige an glactí a bhí aici.
At the end of Samhain, the celebration reached its peak, and the vibrant spirit of the city was celebrated, as Niamh felt lightened by the acceptance she had received.
D'fhoghlaim sí go raibh sé ceart a rún a roinnt, agus bhí grá dá tuismitheoirí níos suntasaí.
She learned that it was right to share her secret, and the love for her parents was more significant.
I mBéarla nua-Aeire, bhí gliondar mar an gaoth ar a croí.
In new Éire, happiness was like the wind on her heart.
Samhain sona daoibh uilig!
Happy Samhain to you all!