
Samhain's Whisper: Unveiling the Ancestors' Secret at the Cliffs
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Samhain's Whisper: Unveiling the Ancestors' Secret at the Cliffs
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Bhí an ghaoth á séideadh go láidir thar na h-aillte ardacha, áit a raibh Orla agus Eamon ina seasamh.
The wind was blowing strongly over the high cliffs where Orla and Eamon stood.
Bhí an dúlra fluich agus fíochmhar, ach níor chuir sé sin stop le Orla.
Nature was wet and fierce, but that didn't stop Orla.
Bhí a croí lán le brí agus fonn.
Her heart was full of spirit and eagerness.
Bhí Samhain tagtha agus bhí sí ag iarraidh mothú fíorcheangail lena sinsear.
Samhain had arrived and she wanted to feel a true connection with her ancestors.
"Tá sé contúirteach, Orla," a dúirt Eamon, ag bagairt a lámh os comhair a ghlain léine báistí.
"It's dangerous, Orla," said Eamon, waving his hand in front of his clean raincoat.
"Tá an aimsir dona, b'fhéidir gur chóir dúinn filleadh.
"The weather is bad, maybe we should return."
"Bhí Orla daingean ina chinneadh.
Orla was steadfast in her decision.
"Caithfimid leanúint ar aghaidh, Eamon.
"We must continue, Eamon.
Tá rud éigin tábhachtach ag fanacht orainn anseo.
Something important is waiting for us here."
"Bhí an talamh fliuch agus sleamhain, ach lean na cairde ar aghaidh, ag treabhadh a mbealach i dtreo na h-aillte fhiántai.
The ground was wet and slippery, but the friends continued, forging their way towards the wild cliffs.
Bhí an farraige ag béicíl agus ag bualadh i gcoinne na h-aillte, agus bhí an spéir lán de scamall dorcha.
The sea was shouting and pounding against the cliffs, and the sky was full of dark clouds.
Nuair a shroich siad an barr, bhí an fharraige ag gleo ag a chosa agus gátar sa spéir.
When they reached the top, the sea roared at their feet and there was a cry in the sky.
Choinnigh Orla súil ar an radharc os a comhair, tionscadal drithle in uachtar na haerála seo.
Orla kept an eye on the view before her, a shimmering project in this elevated arena.
Chuir an stoirm géar orthu níos mó agus níos mó, ag séideadh brat ghaoithe agus báistí orthu.
The storm struck them more and more, blowing a sheet of wind and rain upon them.
D’éirigh Orla ar a glúine, ag tabhairt mionnsáid ar an talamh fliuch.
Orla got down on her knees, taking a vow on the wet ground.
Bhraith sí an bhrón agus an sásamh óna sinsear ag treabhadh tríd, ag mothú mar na mílte scéalta á scaoileadh sa ghaoth.
She felt the sorrow and satisfaction of her ancestors coursing through her, feeling like thousands of stories being released into the wind.
Bhí Eamon ag tarrtháil uirthi ar an imeall, ag mothú cumhracht an nóiméid.
Eamon was rescuing her at the edge, sensing the fragrance of the moment.
"Anois, tuigim, Orla," a dúirt sé go bog.
"Now, I understand, Orla," he said softly.
Bhí sé ag féachaint uirthi le meas nua-réitithe.
He was looking at her with newfound respect.
"Tá rud éigin speisialta anseo.
"There's something special here."
"Ar deireadh, thosaigh an stoirm ag socrú, agus rinne an ghrian iarracht dul tríd na scamaill.
Finally, the storm began to settle, and the sun tried to break through the clouds.
Bhí sí ag séideadh scáthanna geala ar na h-aillte.
It was casting bright shadows on the cliffs.
Bhí Orla agus Eamon fós in ann an fharraige a chloisteáil ag caint leo, ach anois bhí siad i mbun an chiúnais a bhí tagtha i ndiaidh na stoirme.
Orla and Eamon could still hear the sea talking to them, but now they were enveloped in the stillness that had arrived after the storm.
Bhí gníomhaíochtaí Samhain i ngach áit thart timpeall orthu, ach bhí síocháin sheasmhach sa seomra acu féin.
Samhain's activities were everywhere around them, yet there was a steadfast peace in their own space.
Bhí Orla lán de shástacht agus bhí a lán fonn á mothú ag Eamon freisin.
Orla was full of contentment, and Eamon was feeling a great sense of longing too.
Bhí rud éigin athraithe.
Something had changed.
Bhí an turas ag deireadh, ach bhí sé ag tosú i ndáiríre do bheirt a bhí ar eolas nua.
The journey was ending, but in truth, it was just beginning for two who were on newfound knowledge.
D'fhág Orla agus Eamon na h-aillte, a gcroí sásta, a n-anam níos meá fosaithe le fiosracht nua.
Orla and Eamon left the cliffs, their hearts content, their spirits more firmly rooted with newfound curiosity.
Bhí Samhain ag ceiliúradh i n-aer na h-Eireann, agus bhí an dán sciobtha ar aghaidh.
Samhain was celebrating in the air of Ireland, and fate whisked forward.