Op een vroege zondagochtend, in het kleine en knusse café 'De Vrolijke Koffiepot', waren drie vrienden, Jan, Maria en Piet, bij elkaar gekomen om te genieten van hun wekelijkse kopje koffie. De zon scheen zachtjes door het raam, het café rook naar versgebakken broodjes en de lach van de vrienden vulde de kamer. Alles was perfect, totdat...

On an early Sunday morning, in the small and cozy café 'De Vrolijke Koffiepot', three friends, Jan, Maria, and Piet, had gathered to enjoy their weekly cup of coffee. The sun was gently shining through the window, the café smelled of freshly baked bread, and the laughter of the friends filled the room. Everything was perfect, until...

"Een biertje alsjeblieft," vroeg Piet lachend aan Jan, terwijl hij Maria met een knipoog aankeek. Maar in plaats van een biertje, kreeg Piet iets heel anders. Jan, altijd de grapjas, pakte vol overgave zijn koffiemok, alsof hij op het punt stond een biertje in te schenken, maar hij begon te giechelen en de mok glipte uit zijn hand.

"A beer, please," Piet jokingly asked Jan, winking at Maria. But instead of a beer, Piet received something completely different. Jan, always the joker, enthusiastically grabbed his coffee mug as if he was about to pour a beer into it, but he started giggling and the mug slipped from his hand.

"Oh nee!" riep Jan, terwijl de koffie over de rand van de tafel, recht op Maria's schoot morste. Maria sprong op met een schreeuw, haar ogen groot en vol verbazing. Piet begon nog harder te lachen, hij vond het bijna leuker dan de grap die hij aan het vertellen was. Maar terwijl hij achterover leunde van het lachen, gleed zijn voet uit op de plas koffie op de vloer.

"Oh no!" Jan exclaimed, as the coffee spilled over the edge of the table, straight onto Maria's lap. Maria jumped up with a scream, her eyes wide with surprise. Piet started laughing even harder, finding it almost funnier than the joke he was telling. But as he leaned back from laughter, his foot slipped on the puddle of coffee on the floor.

Met een luide bons viel Piet op de grond, de stoel waar hij in zat, kantelde achter hem. Nu was het de beurt aan Jan en Maria om te lachen. De hele kamer zat onder de koffievlekken, en Piet lag op de grond, in een plas gemorste koffie.

With a loud thud, Piet fell to the ground, the chair he was sitting on toppling behind him. Now it was Jan and Maria's turn to laugh. The whole room was covered in coffee stains, and Piet lay on the floor, in a puddle of spilled coffee.

De café-eigenaar kwam aangesneld, zijn gezicht rood van het lachen. Hij hielp Piet weer overeind en gaf Maria een nieuwe kop koffie. "Jullie zijn altijd welkom in mijn café, maar de volgende keer dat je een biertje wilt, Piet, denk ik dat je het zelf maar moet inschenken!" lachte hij.

The café owner hurried over, his face red from laughter. He helped Piet get back up and gave Maria a fresh cup of coffee. "You are always welcome in my café, but next time you want a beer, Piet, I think you should pour it yourself!" he laughed.

Ze dronken hun koffie, veegden hun kruimels op en veegden de rest van de gemorste koffie van de vloer. Ze bleven lachen en verhalen vertellen, tot het café dichtging. Maar ze gingen allemaal met een glimlach naar huis. Ze hadden een geweldige tijd gehad, en ze wisten dat ze deze dag nooit zouden vergeten.

They drank their coffee, wiped their crumbs, and cleaned up the rest of the spilled coffee from the floor. They continued laughing and telling stories until the café closed. But they all went home with a smile. They had a great time and knew they would never forget this day.

En dus, elke keer dat Piet naar het café 'De Vrolijke Koffiepot' ging, schonk hij altijd zijn eigen bier in. En elke keer dat Jan zijn koffiemok oppakte, zorgde hij ervoor dat hij hem niet liet vallen. En Maria? Zij zat altijd het verste weg van de koffie. Ze hadden hun lesje wel geleerd en zouden het nooit meer vergeten. Ze bleven genieten van hun zondagochtenden, met koffie (en soms bier), versgebakken broodjes, en hun onvergetelijke vriendschap.

So, every time Piet went to café 'De Vrolijke Koffiepot', he always poured his own beer. And every time Jan picked up his coffee mug, he made sure not to drop it. And Maria? She always sat farthest away from the coffee. They had learned their lesson and would never forget it. They continued to enjoy their Sunday mornings, with coffee (and sometimes beer), freshly baked bread, and their unforgettable friendship.