Op een zonnige dag in Amsterdam waren er drie vrienden: Jasper, Eva, en Bram.

On a sunny day in Amsterdam, there were three friends: Jasper, Eva, and Bram.

Ze hielden veel van avontuur.

They loved adventure very much.

Dat avontuur begon in een tulpenwinkel.

That adventure began in a tulip shop.

Jasper kocht een boeket.

Jasper bought a bouquet.

Dik en vol, het zat vol met rode, gele en roze tulpen.

Thick and full, it was filled with red, yellow, and pink tulips.

Hij vond het mooi.

He thought it was beautiful.

Maar er was een probleem.

But there was a problem.

Ze waren op fietsen.

They were on bikes.

Hoe konden ze het boeket veilig naar huis brengen?

How could they safely bring the bouquet home?

Ze probeerden het samen vast te houden.

They tried to hold it together.

Eerst Jasper, dan Eva, dan Bram.

First Jasper, then Eva, then Bram.

Maar de straten waren druk.

But the streets were busy.

Mensen gingen heen en weer.

People were coming and going.

Fietsen zoefden voorbij.

Bikes whizzed past.

Het was moeilijk.

It was difficult.

"Houd je sterk, Jasper!

"Stay strong, Jasper!"

" riep Eva.

Eva shouted.

"Niet loslaten, Bram!

"Don't let go, Bram!"

" schreeuwde Jasper.

Jasper yelled.

Maar het boeket was zwaar en glibberig.

But the bouquet was heavy and slippery.

Een paar tulpen vielen.

A few tulips fell.

Ze stopten en pakten ze op.

They stopped and picked them up.

Ze begonnen weer te fietsen.

They started biking again.

Langs de grachten, over bruggen.

Along the canals, over bridges.

Ze zagen de Westertoren.

They saw the Westertoren.

Ze fietsten langs het Anne Frank Huis.

They biked past the Anne Frank House.

De straten waren smal, met mensen en andere fietsers overal.

The streets were narrow, with people and other cyclists everywhere.

Het was spannend, maar ze waren vastbesloten.

It was exciting, but they were determined.

Plotseling riep Bram: "Pas op, Jasper!

Suddenly Bram shouted, "Watch out, Jasper!"

" Een auto toeterde.

A car honked.

Een fietser slipte.

A cyclist skidded.

Maar Jasper slalomde, hield het boeket stevig vast en bereikte veilig de andere kant.

But Jasper weaved through, holding the bouquet tightly and safely reaching the other side.

Eva en Bram volgden.

Eva and Bram followed.

Aan het eind van de dag kwamen ze thuis.

At the end of the day, they arrived home.

Ze waren moe, maar blij.

They were tired, but happy.

Het boeket, hoewel een beetje ruw en ontbrekend een paar tulpen, was nog steeds mooi.

The bouquet, though a bit rough and missing a few tulips, was still beautiful.

Ze zetten het in een vaas en bewonderden het.

They put it in a vase and admired it.

"Het was moeilijk," zei Jasper, "maar we deden het.

"It was difficult," Jasper said, "but we did it."

" Eva knikte en keek naar het boeket.

Eva nodded, looking at the bouquet.

"Het was een groot avontuur," zei Bram met een grijns.

"It was a great adventure," Bram said with a grin.

En dus eindigde hun avontuur.

And so their adventure ended.

Ze hadden veel geleerd.

They had learned a lot.

Over tulpen, over fietsen in drukke straten van Amsterdam, en over teamwork.

About tulips, about biking in busy streets of Amsterdam, and about teamwork.

En dat maakte de dag perfect.

And that made the day perfect.