De lucht is er vol van heerlijke geuren.

The air is filled with delicious scents.

Van geroosterde koffiebonen.

Roasted coffee beans.

Van zoet gebak.

Sweet pastries.

We zijn in Het Zoete Gedicht, een klein, knus café in een stad vol leven.

We are at Het Zoete Gedicht, a small, cozy café in a lively city.

Rechte houten stoelen, oude foto's aan de muur, elk met zijn eigen verhaal.

Straight wooden chairs, old photos on the wall, each with its own story.

Daar zitten ze: Jan, Sofie en Piet, drie dikke vrienden.

There they are: Jan, Sofie, and Piet, three close friends.

Jan houdt van koffie, stevige zwarte koffie zonder suiker.

Jan loves coffee, strong black coffee without sugar.

Piet, daarentegen, geniet het liefst van een warme chocolademelk, vol schuimige slagroom.

Piet, on the other hand, prefers to indulge in a hot chocolate, full of creamy whipped cream.

En Sofie?

And Sofie?

Ja, zij lust alles.

Well, she likes everything.

Een nieuwe ronde van bestellingen komt.

A new round of orders arrives.

De ober brengt twee grote mokken naar hun tafel.

The waiter brings two large mugs to their table.

Eén met zwarte koffie, de andere met zoete chocolademelk.

One with black coffee, the other with sweet hot chocolate.

Maar pfff, het is druk.

But oh dear, it's busy.

De ober zet per ongeluk de koffie voor Piet, en de chocolademelk voor Jan.

The waiter accidentally puts the coffee in front of Piet, and the hot chocolate in front of Jan.

Ze praten, lachen, tot Jan de eerste slok neemt.

They talk, laugh, until Jan takes the first sip.

Zijn gezicht is grappig, bijna als een clown in het circus.

His face is funny, almost like a clown in the circus.

"Bwek!

"Blegh!"

" zegt hij.

he says.

Die is zoet!

It's sweet!

En waar is de slagroom?

And where's the whipped cream?

Piet neemt ook een stap.

Piet takes a sip too.

Maar zijn gezicht is grappig, grappiger zelfs dan dat van Jan.

But his face is even funnier, funnier than Jan's.

"Bah!

"Yuck!"

" zegt hij, wat bitter!

he says, how bitter!

En waar is de suiker?

And where's the sugar?

Daar begint de hilariteit.

That's when the hilarity begins.

Sofie kan niet stoppen met lachen.

Sofie can't stop laughing.

Ze lacht zo hard dat haar wangen rood worden.

She laughs so hard that her cheeks turn red.

De andere mensen in het café kijken verbaasd.

The other people in the café look surprised.

Ze weten niet wat er aan de hand is.

They don't know what's going on.

Jan en Piet kijken naar elkaar, dan naar hun mokken.

Jan and Piet look at each other, then at their mugs.

Ze merken hun vergissing.

They realize their mistake.

Ze lachen ook, harder dan Sofie.

They also laugh, even harder than Sofie.

Ze ruilen snel hun mokken.

They quickly swap their mugs.

Nu, de drankjes zijn juist.

Now, the drinks are correct.

De koffie is voor Jan, de chocolademelk is voor Piet.

The coffee is for Jan, the hot chocolate is for Piet.

Ze toasten, lachen.

They toast, laugh.

Het hele café lacht met hen mee.

The whole café laughs along with them.

Het is een goede dag in Het Zoete Gedicht.

It's a good day at Het Zoete Gedicht.

Een dag vol vrolijkheid.

A day full of joy.

Het verhaal van drie vrienden, twee vergissingen en één café zal nog lang worden verteld.

The story of three friends, two mistakes, and one café will be told for a long time.

Elk grapje, elke lach blijft hangen in het hart van Het Zoete Gedicht.

Every joke, every laugh lingers in the heart of Het Zoete Gedicht.

En zo eindigt het, met een glimlach, als een zoet gedicht.

And so it ends, with a smile, like a sweet poem.