Op een druilerige dag in Amsterdam waren Femke, Lars en Sophie samen.

On a drizzly day in Amsterdam, Femke, Lars, and Sophie were together.

Ze hadden een plan.

They had a plan.

Fietsen in de regen, dat moest het worden.

Biking in the rain, that was what it would be.

Maar, ze wilden niet nat worden.

But, they didn't want to get wet.

Femke was klein en krachtig.

Femke was small and strong.

Lars was lang en slim.

Lars was tall and clever.

Sophie was snel en leep.

Sophie was fast and cunning.

Samen woonden ze in de Willemsstraat.

They lived together on Willemsstraat.

Door oude huizen en grachten, heel gezellig.

Through old houses and canals, very cozy.

Het begon te regenen.

It began to rain.

Plassen op de straat.

Puddles on the street.

Druppels tegen de ramen.

Drops against the windows.

De lucht was grijs.

The sky was grey.

Samen zaten ze in hun warme huis.

They sat together in their warm house.

Ze zochten dikke jassen, sjaals en hoeden.

They searched for thick coats, scarves, and hats.

Fietsen in de regen, dat was hun spel.

Biking in the rain was their game.

Eerst ging Femke de deur uit.

First, Femke went out the door.

Ze sprong op haar blauwe fiets.

She hopped on her blue bike.

Met een grote paraplu.

With a big umbrella.

Maar de wind was sterk.

But the wind was strong.

De paraplu waait weg.

The umbrella blew away.

Femke is nat.

Femke got wet.

Dan is Lars aan de beurt.

Then it was Lars' turn.

Hij draagt een grote gele regenjas.

He wore a big yellow raincoat.

Een harde plas, en Lars is ook nat.

A hard splash, and Lars got wet too.

Als laatste Sophie.

Lastly, Sophie.

Ze heeft een groen zeil.

She had a green tarp.

Ze bindt het aan haar fiets, en springt in het zadel.

She tied it to her bike and hopped on the saddle.

De regen valt, het zeil werkt.

The rain fell, the tarp worked.

Sophie lacht, ze is niet nat.

Sophie laughed, she wasn't wet.

Femke en Lars staan droog binnen en klappen.

Femke and Lars stood dry inside and applauded.

Sophie was slimmer, beter voorbereid.

Sophie was smarter, better prepared.

Sophie was niet nat.

Sophie wasn't wet.

Ze gaan allemaal weer naar binnen.

They all went back inside.

Ze lachen en vertellen.

They laughed and told stories.

De regen klettert buiten.

The rain poured outside.

Ze maken warme chocomel.

They made hot chocolate.

Het was een goede dag.

It was a good day.

Ze waren samen, hadden plezier.

They were together, having fun.

Nat of droog, dat maakte niet uit.

Wet or dry, it didn't matter.

Dit is hun avontuur.

This was their adventure.

In het mooie Amsterdam.

In beautiful Amsterdam.

Fietsend in de regen.

Biking in the rain.

En nu, aan het eind van de dag, is alles stil.

And now, at the end of the day, everything is quiet.

De maan schijnt, de sterren twinkelen.

The moon shines, the stars twinkle.

Onze vrienden slapen tot de zon weer opkomt.

Our friends sleep until the sun rises again.

Morgen is er weer een dag voor avontuur.

Tomorrow will bring another day for adventure.

Maakt niet uit als het opnieuw regent.

It doesn't matter if it rains again.

Want ze hebben geleerd, je kan droog blijven, als je slim bent.

Because they learned, you can stay dry if you're smart.

Net zoals Sophie.

Just like Sophie.

Dus het verhaal eindigt hier, maar hun avonturen blijven altijd in Amsterdam.

So the story ends here, but their adventures always remain in Amsterdam.

Op naar het volgende regenachtige dag!

On to the next rainy day!