In het stille bos van de Veluwe, waar de bomen bedekt waren met een laagje sneeuw, verzamelden Lotte, Sven en Anouk zich voor een spiritueel retraite.

In the quiet forest of the Veluwe, where the trees were covered with a layer of snow, Lotte, Sven, and Anouk gathered for a spiritual retreat.

De winterkoude vulde de lucht, maar binnen in de warme, houten cabine was er een gezellige sfeer.

The winter cold filled the air, but inside the warm, wooden cabin there was a cozy atmosphere.

Buiten flakkerde een kampvuur dat de avond belichtte.

Outside, a campfire flickered, lighting up the evening.

Lotte zat stil bij het raam, starend naar de vallende sneeuwvlokken.

Lotte sat quietly by the window, staring at the falling snowflakes.

Ze voelde zich al een tijdje genegeerd, verlangend naar liefde.

She had been feeling ignored for some time, longing for love.

Sven, met zijn eeuwig optimistische blik, was precies degene die haar hart sneller deed kloppen.

Sven, with his ever-optimistic demeanor, was just the one who made her heart race.

Maar haar beste vriendin Anouk had ook een oogje op hem.

But her best friend Anouk also had a crush on him.

Dat maakte alles ingewikkeld.

That made everything complicated.

"Lotte, wil je me helpen een cadeau voor Anouk te vinden?"

"Lotte, would you help me find a gift for Anouk?"

vroeg Sven opgewekt.

asked Sven cheerfully.

Hij had grote plannen voor Valentijnsdag.

He had big plans for Valentine's Day.

Lotte knikte, haar hart een beetje zwaarder dan ze wilde toegeven.

Lotte nodded, her heart a bit heavier than she wanted to admit.

Misschien, dacht ze, zou dit haar de moed geven om haar gevoelens te delen.

Maybe, she thought, this would give her the courage to share her feelings.

Ze dwaalden samen door het kleine centrum van het dorp vlakbij de Veluwe.

They wandered together through the small center of the village near the Veluwe.

De straten waren rustig en de winkels waren versierd met rode en roze harten.

The streets were quiet, and the shops were decorated with red and pink hearts.

Toch kon Lotte haar verdriet niet wegstoppen.

Yet Lotte couldn't hide her sadness.

Elke glimlach die ze aan Sven gaf, verborg een geheim.

Every smile she gave to Sven concealed a secret.

Terug in de cabine, terwijl de avondzon zijn laatste licht op de sneeuw wierp, kwam Sven bij haar zitten.

Back in the cabin, as the evening sun cast its last light on the snow, Sven came to sit with her.

"Lotte, ik heb eindelijk het perfecte cadeau voor Anouk gevonden," zei hij.

"Lotte, I finally found the perfect gift for Anouk," he said.

Hij glimlachte breed, maar er was iets aan zijn blik dat Lotte het gevoel gaf dat hij haar écht zag.

He smiled broadly, but there was something in his gaze that made Lotte feel like he truly saw her.

Op dat moment gebeurde er iets onverwachts.

At that moment, something unexpected happened.

Sven pakte een klein, hartvormig doosje en gaf het haar.

Sven took a small, heart-shaped box and gave it to her.

"Dit is voor jou," zei hij zacht.

"This is for you," he said softly.

Lotte keek verbaasd.

Lotte looked surprised.

"Ik dacht dat het tijd was om eerlijk te zijn," zei Sven.

"I thought it was time to be honest," said Sven.

Hij vertelde haar dat hij haar gevoelens aanvoelde en dat hij had gewacht tot ze er klaar voor was om te praten.

He told her that he sensed her feelings and had been waiting until she was ready to talk.

Lotte, met haar hart nu licht en vol hoop, deelde haar verlangens en dromen met Sven.

Lotte, her heart now light and full of hope, shared her desires and dreams with Sven.

Ze praatten lang, onder de sterrenhemel, hun vriendschap sterker dan ooit.

They talked for a long time, under the starry sky, their friendship stronger than ever.

Lotte leerde dat eerlijkheid en openheid haar zelfrespect en levensvreugde herstelde.

Lotte learned that honesty and openness restored her self-respect and joy for life.

Na die avond liep Lotte niet langer in de schaduw van haar eigen gevoelens.

After that evening, Lotte no longer walked in the shadow of her own feelings.

De winter bracht haar eindelijk de warmte waar ze naar verlangde.

The winter finally brought her the warmth she longed for.

De retraite in de Veluwe was voorbij, maar het gaf Lotte moed voor een nieuwe begin.

The retreat in the Veluwe was over, but it gave Lotte the courage for a new beginning.

Ze wist dat, ongeacht wat de toekomst bracht, ze altijd trouw zou blijven aan zichzelf.

She knew that, regardless of what the future held, she would always stay true to herself.