Op een koude winterdag in februari wandelt het gezin van Sven door de grote hallen van het Rijksmuseum.

On a cold winter day in February, Sven's family is walking through the grand halls of the Rijksmuseum.

Het is Valentijnsdag, en Sven heeft besloten dat dit de perfecte dag is voor een uitje met zijn familie.

It's Valentijnsdag, and Sven has decided that this is the perfect day for an outing with his family.

Merel, zijn tienerdochter, loopt met haar telefoon in haar hand, afgeleid door berichtjes van haar vrienden.

Merel, his teenage daughter, walks with her phone in her hand, distracted by messages from her friends.

Anouk, zijn vrouw, kijkt rond, maar lijkt niet echt aanwezig.

Anouk, his wife, looks around but doesn't seem really present.

Het museum is druk.

The museum is crowded.

Overal om hen heen zijn mensen die stil praten en bewonderend naar de kunstwerken kijken.

All around them are people quietly chatting and admiring the artworks.

De schilderijen en beelden zijn prachtig, vindt Sven, maar hij merkt dat zijn vrouw en dochter er niet genoeg belangstelling voor hebben.

The paintings and sculptures are beautiful, Sven thinks, but he notices that his wife and daughter aren't quite interested.

De drukte maakt Anouk nerveus en Merel is volledig gefocust op haar telefoon.

The crowd makes Anouk nervous, and Merel is fully focused on her phone.

Sven wil iets speciaals doen.

Sven wants to do something special.

Iets waardoor iedereen zich dichterbij elkaar voelt.

Something that will make everyone feel closer.

Hij heeft stiekem een kleine verrassing voorbereid in het tuin café van het museum.

He has secretly prepared a small surprise in the garden café of the museum.

De tuin is prachtig, ondanks het koude weer.

The garden is beautiful, despite the cold weather.

De bomen zijn kaal, maar de warme lichtjes geven een gezellige sfeer.

The trees are bare, but the warm lights create a cozy ambiance.

Ze bereiken het café en Sven glimlacht naar zijn vrouw en dochter.

They reach the café, and Sven smiles at his wife and daughter.

"Zullen we hier iets drinken?"

"Shall we have something to drink here?"

stelt Sven voor.

Sven suggests.

Merel zucht, kijkend naar haar telefoon, en Anouk haalt haar schouders op.

Merel sighs, looking at her phone, and Anouk shrugs.

Ze bestellen warme chocolademelk en gaan zitten.

They order hot chocolate and sit down.

Maar Merel blijft maar typen.

But Merel keeps typing.

Sven zucht diep.

Sven sighs deeply.

Hij weet dat dit moment belangrijk is.

He knows this moment is important.

"Meiden, mag ik jullie even vragen om de telefoons weg te leggen?"

"Ladies, may I ask you to put your phones away for a moment?"

Zijn stem is zacht maar serieus.

His voice is soft but serious.

"Ik wil iets met jullie delen.

"I want to share something with you.

Jullie zijn de belangrijkste mensen in mijn leven.

You are the most important people in my life.

Familie betekent alles voor mij.

Family means everything to me.

Het is belangrijk dat we tijd samen doorbrengen."

It's important that we spend time together."

Merel kijkt op van haar telefoon en ziet de oprechte blik in haar vaders ogen.

Merel looks up from her phone and sees the sincere look in her father's eyes.

Ze steekt haar telefoon weg en kijkt naar haar moeder.

She puts her phone away and looks at her mother.

Anouk glimlacht eindelijk en legt ook haar telefoon opzij.

Anouk finally smiles and sets her phone aside too.

Ze voelen allemaal de warmte van het moment.

They all feel the warmth of the moment.

Langzaam begint de gespannen sfeer te verdwijnen.

Slowly, the tense atmosphere begins to fade away.

Ze praten en lachen samen, genieten van de warme chocolademelk en het knusse café.

They talk and laugh together, enjoying the hot chocolate and the cozy café.

De band die ze met elkaar delen, wordt voelbaar sterker.

The bond they share becomes noticeably stronger.

Aan het einde van de dag lopen ze de tuin uit, dichterbij dan ooit.

At the end of the day, they walk out of the garden, closer than ever.

Sven voelt zich gelukkig en dankbaar.

Sven feels happy and grateful.

Hij blijft de lijm van de familie.

He remains the glue of the family.

Merel en Anouk beseffen dat familie belangrijker is dan ze soms denken.

Merel and Anouk realize that family is more important than they sometimes think.

Ze wandelen samen de avond in, klaar om de rest van Valentijnsdag samen door te brengen.

They walk into the evening together, ready to spend the rest of Valentijnsdag together.