Bram stond aan de rand van het bos.

Bram stood at the edge of the forest.

Hij keek om zich heen.

He looked around.

Gouden blaadjes dwarrelden naar beneden.

Golden leaves fluttered down.

De lucht rook fris en een beetje naar natte bladeren.

The air smelled fresh and a bit like wet leaves.

In de verte hoorde hij een zacht ruisen van de bomen.

In the distance, he heard a soft rustling of the trees.

'Waar is de muziek?'

"Where is the music?"

vroeg hij zich af.

he wondered.

Anke stond naast hem en gaf hem een vriendelijk duwtje.

Anke stood next to him and gave him a friendly nudge.

"Kom op, Bram, het wordt leuk," zei ze.

"Come on, Bram, it will be fun," she said.

Joris, die met hen meegekomen was, lachte.

Joris, who had come along with them, laughed.

"Ik wed dat dit de beste ervaring ooit wordt!"

"I bet this will be the best experience ever!"

Bram had zich aangemeld voor wat hij dacht dat een muziekfestival was.

Bram had signed up for what he thought was a music festival.

Happy Autumn Festival – hij zag het voor zich: muziek, dans, en gezelligheid.

Happy Autumn Festival – he pictured it: music, dance, and coziness.

Pas toen hij de woorden 'stilte is goud' op het grote bord zag, begon hij te twijfelen.

It wasn’t until he saw the words "silence is golden" on the big sign that he began to doubt.

Het was een Stilte Retraite.

It was a Silent Retreat.

De eerste dag was moeilijk.

The first day was difficult.

De groep zat in lotushouding.

The group sat in lotus position.

De ruimte was stil.

The room was silent.

Alleen het tikken van een klok en hun ademhaling was hoorbaar.

Only the ticking of a clock and their breathing were audible.

Bram had moeite om stil te zitten.

Bram struggled to sit still.

Soms voelde het alsof de stilte op hem drukte.

Sometimes it felt as if the silence was pressing down on him.

Na een lange sessie stond hij op.

After a long session, he stood up.

Per ongeluk floot hij zachtjes.

He accidentally whistled softly.

Het geluid klonk als een donderslag in de stilte.

The sound was like a thunderclap in the silence.

Iedereen keek naar hem.

Everyone looked at him.

Zijn wangen werden rood.

His cheeks turned red.

Maar vreemd genoeg, was er geen boosheid in hun ogen.

But strangely, there was no anger in their eyes.

Alleen rust.

Only calm.

Anke glimlachte naar hem.

Anke smiled at him.

Joris knikte bemoedigend.

Joris nodded encouragingly.

Bram dacht erover om weg te sluipen, maar iets hield hem tegen.

Bram thought about sneaking away, but something stopped him.

De rust in de lucht, de rust van zijn vrienden, deed iets met hem.

The calmness in the air, the calmness of his friends, did something to him.

Op dag twee probeerde Bram het opnieuw.

On day two, Bram tried again.

Hij zat stil.

He sat still.

Zijn gedachten flitsten rond, maar langzaam kalmeerden ze.

His thoughts raced, but slowly they calmed down.

Er was geen muziek, geen dans, alleen een kleine vogel die zong.

There was no music, no dance, just a small bird singing.

Bram luisterde, en hij begon de schoonheid van stilte te zien.

Bram listened, and he began to see the beauty of silence.

Aan het einde van de retraite was Bram veranderd.

By the end of the retreat, Bram was changed.

Hij stapte terug het pad op, met Anke en Joris naast zich.

He stepped back onto the path, with Anke and Joris beside him.

De stilte voelde niet langer raar, maar als een zachte omhelzing.

The silence no longer felt strange, but like a gentle embrace.

Hij glimlachte stil.

He smiled quietly.

De wereld leek groter en tegelijkertijd kleiner.

The world seemed both larger and smaller at the same time.

Hij vroeg zich af hoe hij dit de volgende keer aan zijn vrienden zou uitleggen.

He wondered how he would explain this to his friends next time.

Op zijn gezicht zat een nieuwe rust.

On his face was a new calm.

De stilte had hem iets gegeven wat hij niet zocht, maar wel nodig had.

The silence had given him something he wasn't searching for, but needed.

Inderdaad, stilte is soms goud.

Indeed, silence is sometimes golden.