Janusz stał przy oknie szpitalnego pokoju, patrząc na płatki śniegu wirujące na zewnątrz.

Janusz stood by the window of the hospital room, watching the snowflakes swirling outside.

Zimowy wieczór przyniósł spokojny, biały puch, który przykrył hałaśliwe ulice Warszawy.

The winter evening brought a peaceful, white blanket, which covered the noisy streets of Warszawa.

Wewnątrz szpitala było jednak inaczej – gwarne korytarze pełne były pacjentów, a każdy dźwięk odbijał się echem pod sufitem.

Inside the hospital, however, it was different – the bustling corridors were full of patients, and every sound echoed under the ceiling.

To była Wigilia.

It was Christmas Eve.

Choć powinien być w domu z rodziną, Janusz spędzał ten wieczór w szpitalu, niosąc pomoc w potrzebie.

Although he should have been at home with his family, Janusz was spending the evening in the hospital, offering help to those in need.

Jego serce jednak było ciężkie, bo dopiero co stracił dziadka.

His heart, however, was heavy because he had just lost his grandfather.

Dziadek był jego przewodnikiem, człowiekiem, który nauczył go niestrudzonej życzliwości.

His grandfather was his guide, the man who taught him tireless kindness.

Teraz Janusz starał się chować swój smutek pod maską uśmiechu i oddania dla innych.

Now Janusz tried to hide his sorrow under a mask of smiles and dedication to others.

Na jego oddziale przebywała Magdalena, młoda pacjentka o pełnych obaw oczach.

On his ward was Magdalena, a young patient with eyes full of worries.

Przypominała mu dziadka – miała taki sam ciepły uśmiech, mimo że pozbawiony było na razie światła radości.

She reminded him of his grandfather – she had the same warm smile, even though it was currently devoid of joy's light.

Przy pierwszej okazji, gdy chaos na oddziale nieco się uspokoił, Janusz zdecydował się usiąść przy jej łóżku.

At the first opportunity, when the chaos in the ward calmed a little, Janusz decided to sit by her bed.

„Cześć, Magdalena,” powiedział cicho.

"Hi, Magdalena," he said quietly.

„Jak się dziś czujesz?

"How are you feeling today?"

”Dziewczyna uśmiechnęła się blado.

The girl gave a faint smile.

„Lepiej, ale smutno mi, że spędzam święta tutaj.

"Better, but I'm sad to spend the holidays here.

Moja rodzina jest daleko.

My family is far away."

”Janusz kiwnął głową ze zrozumieniem.

Janusz nodded with understanding.

I jemu doskwierała samotność tej szczególnej nocy.

He, too, felt the solitude of this special night.

Wtedy przyszła mu na myśl pewna rzecz.

Then a thought came to him.

„Chodź, muszę ci coś pokazać.

"Come, I have something to show you."

”Zaprowadził ją schodami na górę, do ogrodu na dachu szpitala.

He led her upstairs to the hospital's rooftop garden.

Powietrze było zimne, lecz świeże.

The air was cold but fresh.

Śnieg połyskiwał pod księżycem.

The snow shimmered under the moonlight.

Pośród tego cichego piękna stała mała choinka, delikatnie oświetlona migoczącymi lampkami.

Amidst this silent beauty stood a small Christmas tree, gently illuminated by twinkling lights.

Jej światło rozjaśniało ciemność, a wspomnienia o dziadku napłynęły z czułością.

Its light brightened the darkness, and memories of his grandfather flooded him with tenderness.

Magdalena otworzyła szeroko oczy i wyszeptała: „To piękne.

Magdalena opened her eyes wide and whispered, "It's beautiful.

Dziękuję, Janusz.

Thank you, Janusz."

”Razem stanęli obok choinki, a świąteczne melodie lekko brzmiały w oddali.

Together they stood by the tree, and holiday melodies softly played in the distance.

Janusz poczuł, jak niewidoczny ciężar uchodzi.

Janusz felt an invisible weight lift.

Poczuł w sercu ciepło, jakie pojawiało się zawsze, gdy dziadek stał obok.

He felt warmth in his heart, the kind that always appeared when his grandfather was by his side.

Zrozumiał, że siła dziadka tkwi w jego czynach, w pamięci dobra, nie zaś w ukrywaniu bólu.

He understood that his grandfather's strength lay in his deeds, in the memory of goodness, not in hiding the pain.

„Wigilia to czas dzielenia się,” powiedział cicho, myśląc o dziadku, „i czas bycia razem, chociażby w sercu.

"Christmas Eve is a time for sharing," he said quietly, thinking of his grandfather, "and a time for being together, even if only in the heart."

”Dziewczyna uśmiechnęła się teraz szerzej, a Janusz poczuł lekkość, jakby wszystkie problemy rozpłynęły się w tej jednej, magicznej chwili.

The girl now smiled more broadly, and Janusz felt lightness, as if all problems dissolved in that one magical moment.

Święta w szpitalu nie były takie samotne.

The holiday in the hospital was not so lonely.

Janusz poczuł, że jego serce, choć naznaczone stratą, wypełnia się nową nadzieją i życzliwością.

Janusz felt that his heart, though marked by loss, was filling with new hope and kindness.

Wspólne chwile z Magdaleną przypomniały mu, że dzielenie się dobrem zawsze przynosi więcej dobra.

The moments shared with Magdalena reminded him that sharing goodness always brings more goodness.

Gdy później wracali do środka, śnieg nadal padał, przykrywając stary rok, który się kończył, przynosząc początek nowego, lepszego początku.

As they later returned inside, the snow continued to fall, covering the old year that was ending, bringing the beginning of a new, better one.

Janusz cieszył się, że mógł przynieść choć trochę świątecznego ciepła tej zimowej nocy.

Janusz was glad he could bring some holiday warmth to that winter's night.

Odnalazł pokój w sercu, który tyle czasu się skrywał.

He found peace in his heart that had been hidden for so long.

I wiedział, że pamięć o dziadku będzie żyć zawsze, w jego czynach i sercu.

And he knew that the memory of his grandfather would live on forever, in his deeds and in his heart.