วันหนึ่งที่ตลาดจตุจักรที่พลุกพล่านด้วยผู้คนและร้านค้ามากมาย เสียงเรียกลูกค้าและกลิ่นอาหารที่น่ารับประทานมันชวนหิวจริงๆ

One day at the bustling Chatuchak Market, filled with people and numerous shops, the calls of vendors and appetizing food smells made the friends really hungry.

ในกลุ่มเพื่อนที่เป็นคนมาในวันนั้น มีสามคน เธอชื่อสรัญญา ชลภัทร และอานันท์

Among the group on that day were three people named Sanyaa, Chalapat, and Aannant.

สรัญญาเป็นสาวที่ชอบซื้อของ แต่เธอไม่เคยพอใจกับราคาเริ่มต้น

Sanyaa was a woman who liked to buy things, but she was never satisfied with the starting price.

ชลภัทรเป็นหนุ่มที่ชอบหาของสะสม ส่วนอานันท์นั้นเป็นคนที่ชอบกิน

Chalapat was a guy who liked to collect items, and Aannant was the food lover.

สามเพื่อนใช้เวลาเดินเลือกซื้อของต่างๆ แต่สรัญญากลับพาลหลงทางเข้าไปยังร้านเสื้อผ้าแห่งหนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจ

The three friends spent time walking and selecting different items to buy, but Sanyaa ended up getting lost and entering a clothing shop unintentionally.

ที่ร้านเสื้อผ้า, สรัญญาเห็นเสื้อสวยๆ แขวนอยู่และมีรูปปั้นคนใส่เสื้อนั้นยืนอยู่

In the clothing shop, Sanyaa saw some beautiful shirts hanging and a mannequin wearing one of them.

สรัญญาตื่นเต้นจนลืมสังเกตรายละเอียดเล็กน้อย

She got so excited that she forgot to pay attention to the details a little.

เธอเข้าไปคุยกับรูปปั้นนั้นโดยคิดว่าเป็นพนักงานขาย เธอเริ่มเจรจา "เสื้อนี้ราคาเท่าไหร่คะ?"

She approached the mannequin thinking it was a salesperson and began negotiating, "How much is this shirt?"

แต่รูปปั้นนั้นไม่ตอบ

But the mannequin didn't respond.

เธอเลยคิดว่าเป็นการทดสอบในการต่อราคา เธอจึงพูดต่อ "ถ้าฉันซื้อสองตัวจะได้ส่วนลดไหมคะ?"

She thought it was a price negotiation test, so she continued, "If I buy two, can I get a discount?"

ชลภัทรและอานันท์ที่กำลังหาสรัญญาเจอ เห็นเธอกำลังคุยกับรูปปั้นพวกเขาทั้งสองหัวเราะคิกคัก

Chalapat and Aannant, who were looking for Sanyaa, saw her talking to the mannequin and burst into laughter.

สรัญญาสับสนและหันหลังไปก็จึงเห็นหน้าที่ไม่มีสีหน้าจริงๆ เธอรู้สึกอายและหน้าแดง

Sanyaa, feeling embarrassed, turned around and saw their amused faces. She felt ashamed and her face turned red.

เธอหัวเราะแล้วบอกว่า "ฉันแค่ลองเทคนิคต่อราคาใหม่ๆนะ"

She laughed and said, "I was just trying out a new negotiation technique."

พวกเขาหัวเราะร่วมกัน แล้วไปหาอาหารทานยังมุมอื่นของตลาด

They laughed together and went to another corner of the market to find something to eat.

จบวันนั้นพวกเขามีเรื่องราวสนุกๆมาเล่าให้เพื่อนฟังและสรัญญาก็ได้เรียนรู้ว่า บางครั้งการสังเกตสิ่งรอบข้างนั้นสำคัญไม่แพ้กับการหาของดีราคาถูกเลยทีเดียว

By the end of the day, they had a fun story to tell their friends, and Sanyaa learned that sometimes, observing the things around us is just as important as finding good deals.