วันหนึ่งที่ตลาดนัดจตุจักรที่วุ่นวาย น้องกับพิมและสมชายเดินทางไปยังตลาดที่ใหญ่และมีชื่อเสียงของกรุงเทพฯ เพื่อจะหาซื้อของที่ระลึกนำกลับบ้าน

One day, at the bustling Chatuchak market in Bangkok, younger sister and her friends, Pim and Somchai, set out for the renowned and grand market to find souvenirs to take home.

แดดร้อนจ้า แต่กลิ่นอาหารและเสียงคุยกันดังไปทั่วตลาด

It was scorching hot, but the aroma of food and the sound of chatter filled the market.

น้องที่เป็นคนเจรจาเก่งที่สุดในกลุ่ม ก็เดินหาของสวยๆ จนเจอตุ๊กตาไม้แกะสลักที่เขาชอบมาก

The youngest sister, being the best at bargaining in the group, went to look for beautiful items, and found a lovely hand-carved wooden doll that she really liked.

พิมกระซิบว่า "น้องลองต่อราคาสิ" และสมชายก็พยักหน้าเห็นด้วย

Pim whispered, "Sis, try bargaining for the price," and Somchai nodded in agreement.

น้องจึงยิ้มอย่างมั่นใจและเดินไปหาแม่ค้าที่นั่งดูตุ๊กตาไม้ของเธอ

The youngest sister smiled confidently and walked over to the vendor who was displaying the wooden doll.

"ขายตุ๊กตาไม้อันนี้เท่าไหร่คะ?" น้องถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ

"How much is this wooden doll?" she asked politely.

"อันนี้ห้าร้อยบาทจ้ะ"

The vendor smiled and replied, "This one is five hundred baht."

น้องที่คิดว่าต่อราคาต้องต่ำกว่านั้น เลยห่อหมก "ราคานี้สูงเกินไป เท่านี้ได้ไหม?" ตามด้วยราคาที่ต่ำกว่าครึ่ง

Thinking that the price should be lower, she haggled, "This price is too high. Can it be this much?" followed by a price that was less than half.

"ไม่ได้ เป็นของทำมือ ทำไมลดเยอะแบบนี้?"

The vendor immediately looked upset and said, "No, it's handmade. Why would I reduce the price so much?"

"ขอโทษค่ะ ไม่ได้ตั้งใจ" พิมและสมชายที่ยืนข้างๆ มองกันไม่พอใจ

The youngest sister, feeling embarrassed, said, "I'm sorry, I didn't mean to." Pim and Somchai, standing beside her, looked at each other disapprovingly.

เวลาผ่านไปสักครู่ พวกเขาลองบรรยายถึงความงามของตุ๊กตาไม้ว่าสวยและทำด้วยฝีมือที่ประณีต

After a while, they tried describing the beauty of the wooden doll, emphasizing its exquisite craftsmanship.

น้องยังกล่าวขอโทษอีกครั้งและแสดงความเคารพต่อแม่ค้า

The youngest sister apologized again and showed respect to the vendor.

"ไม่เป็นไรจ้ะ ถ้าซื้อสองสามอัน จะให้ส่วนลดนิดหน่อย" น้องยิ้มอย่างโล่งใจและซื้อตุ๊กตาไม้สามอัน

Finally, the vendor smiled and said, "It's okay. If you buy two or three, I'll give a small discount." The youngest sister smiled with relief and bought three wooden dolls.

น้อง, พิม และสมชายจึงได้เดินออกจากตลาดพร้อมของที่ระลึกสวยๆ และใจที่พอใจ

Then, she, Pim, and Somchai left the market with beautiful souvenirs and content hearts.

ตอนจบของเรื่อง เราได้เรียนรู้ว่าการขอโทษและแสดงความเคารพสามารถแก้ไขสถานการณ์ที่เข้าใจผิดได้ เช่นเดียวกับการที่การต่อราคาต้องใช้ทั้งความเห็นอกเห็นใจและการสื่อสารที่ดี

In conclusion, we've learned that apologizing and showing respect can mend misunderstandings, just like how bargaining requires empathy and good communication.