คืนหนึ่งในตลาดกลางคืนที่วุ่นวายในกรุงเทพฯ นารีเดินเลือกซื้อผลไม้กับเพื่อนของเธอ สยามและปากน้ำ

One night in the bustling night market in Bangkok, Naree walked around choosing fruits with her friends, Siam and Paknam.

พวกเขาหัวเราะคุยกันอย่างสนุกสนาน

They laughed and chatted merrily.

ในมือนารีถือผลไม้ขนาดใหญ่ที่เธอคิดว่าเป็นสับปะรด แต่แท้จริงเธอจับผลทุเรียนมาโดยไม่รู้ตัว

Naree held a large fruit in her hand, thinking it was a pineapple, but she had actually grabbed a durian without realizing it.

นารีพยายามเปิดผลทุเรียนด้วยมือเปล่า

Naree tried to open the durian with her bare hands.

เธอไม่เคยเห็นผลทุเรียนจริงๆ มาก่อน

She had never seen a real durian before.

เธอกด บีบ แต่มันก็แข็งเกินไป

She squeezed and pressed, but it was too hard.

ไหนๆ ก็ลองดีดตะเกียบเข้าไปในรอยต่อของผลทุเรียน แต่หนามก็ทิ่มนิ้วของเธอจนเจ็บไปหมด

She tried to insert her fingernail into the durian's seam, but the thorns pricked her fingers, causing her great pain.

สยามกับปากน้ำที่เห็นเธอดิ้นรน พากันหัวเราะออกมาอย่างขบขัน

Siam and Paknam, seeing Naree's struggle, burst into laughter.

เขารู้สึกสงสารนารี แล้วชี้ให้เห็นว่านั่นไม่ใช่สับปะรด แต่เป็นทุเรียน

They felt sorry for Naree and then pointed out that it wasn't a pineapple, but a durian.

ทุกคนหัวเราะกันร่าเริง เมื่อทราบว่านารีคิดผิด

Everyone laughed when they realized Naree's mistake.

จากนั้นพวกเขาเดินต่อไปบอกกับคนขายว่าสนใจทุเรียน

Then they continued walking and told the seller that they were interested in the durian.

คนขายวิ่งเข้ามารับใช้พวกเขาทันที

The seller promptly came to assist them.

ด้วยความชำนาญ คนขายได้เปิดทุเรียนให้และตักเนื้อใส่จาน

With expertise, the seller opened the durian for them and scooped the flesh onto a plate.

กลิ่นหอมของทุเรียนลอยมาทำให้นารีลืมเรื่องราวน่าอายที่เพิ่งผ่านมา

The sweet smell of the durian made Naree forget the embarrassing incident that had just happened.

สุดท้าย พวกเขาเลือกที่นั่งใต้ไฟสลัวๆ และแบ่งกันกินทุเรียนอย่างมีความสุข

Finally, they chose to sit under a dim light and happily shared the durian.

นารียิ้มและกล่าวว่า "หน้าตาก็เหมือนกันนะ ใครจะรู้ว่ามันคนละอย่างกัน"

Naree smiled and said, "They look similar, right? Who would have known they're so different!"

สยามและปากน้ำยิ้มชื่นใจ

Siam and Paknam smiled contently.

พวกเขาเริ่มเล่าเรื่องจากตลาดก่อนๆ แต่ละคนมีเรื่องตลกให้บอกกัน

They began to reminisce about past experiences in the market, each sharing funny stories.

เสียงหัวเราะกระจายไปทั่วบริเวณที่พวกเขานั่ง

Laughter echoed throughout the area where they were sitting.

ทุกคนต่างมีความสุข

Everyone was happy.

นารีก็ได้เรียนรู้บทเรียนที่จำจด คือ ก่อนจะลงมือทำอะไรนั้นต้องรู้จักสิ่งนั้นให้ดีก่อน

Naree learned a valuable lesson: before trying something, it's important to understand it well first.

เธอจึงหัวเราะเย้ยตัวเธอเองด้วยความเพลิดเพลิน และนับแต่นั้นมา ทุ่งครั้งที่เธอเห็นทุเรียนหรือสับปะรด เธอจะตรวจดูให้ละเอียดก่อนจะจับต้องมันทุกครั้ง

She then laughed at herself in amusement and made a pact to always inspect whether a fruit was a durian or a pineapple before touching it.