ตลาดนัดจตุจักรเต็มไปด้วยคน.

Chatuchak Market was full of people.

สมชายเดินเข้ามาในตลาด.

Somchai walked into the market.

สมชายชอบเดินดูของ.

He liked browsing the stalls.

วันนี้ เขาหิวมาก เขาไปที่ร้านอาหาร.

Today, he was very hungry, so he went to a food stall.

สมชายเห็นร้านไก่ย่าง.

Somchai saw a roasted chicken stall.

ไก่ย่างหอมมาก.

The chicken smelled very fragrant.

เขาตัดสินใจซื้อไก่ย่าง.

He decided to buy the roasted chicken.

สมชายยิ้ม.

Somchai smiled.

"เดี๋ยวได้กินของอร่อย!

"I'll get to eat something delicious soon!"

" เขาคิด.

he thought.

สมชายกินไก่ย่าง.

Somchai ate the roasted chicken.

ไก่ย่างรสชาติดี.

It tasted great.

แต่หลังจากนั้นไม่นาน สมชายรู้สึกปวดท้อง.

But not long after, Somchai started to feel a stomach ache.

ท้องเขาเริ่มปวดหนัก.

His stomach began to hurt badly.

สมชายเริ่มหายใจแทบไม่ออก.

Somchai started having trouble breathing.

เพื่อนของสมชาย, พิมพ์, เดินผ่านมา.

Somchai's friend, Pim, walked by.

พิมพ์มองเห็นสมชาย.

Pim saw Somchai.

"สมชาย!

"Somchai!

เป็นอะไร?

What's wrong?"

" พิมพ์ถาม.

she asked.

สมชายพูดเบาๆ, "ท้องปวด.

Somchai spoke softly, "Stomach ache.

ช่วยด้วย.

Help, please."

"พิมพ์ใจดี เธอรีบพาสมชายไปโรงพยาบาล.

Pim, being kind, quickly took Somchai to the hospital.

ที่โรงพยาบาล, หมอตรวจสมชาย.

At the hospital, the doctor examined Somchai.

หมอบอก, "สมชาย, คุณเป็นอาหารเป็นพิษ.

The doctor said, "Somchai, you have food poisoning."

"สมชายตกใจ.

Somchai was shocked.

"ทำไม!

"Why?"

"หมอตอบ, "อาจเป็นที่ไก่ย่างที่คุณกิน.

The doctor replied, "It might be from the roasted chicken you ate."

"สมชายเข้าใจแล้ว.

Somchai understood.

เขารู้สึกดีขึ้นที่มีพิมพ์ช่วย.

He felt better knowing Pim was there to help.

หมอสั่งยาให้สมชาย.

The doctor prescribed medicine for Somchai.

สมชายกลับบ้าน.

Somchai went back home.

เขาพักผ่อนและกินยา.

He rested and took his medication.

สมชายรู้ว่าเขาต้องระวังอาหารครั้งหน้า.

Somchai realized he needed to be more careful about food next time.

พิมพ์แวะมาดูแลสมชายทุกวัน.

Pim stopped by to take care of Somchai every day.

สมชายขอบคุณ พิมพ์อย่างมาก.

Somchai was very thankful to Pim.

"ขอบคุณที่ช่วยฉัน พิมพ์.

"Thank you for helping me, Pim."

"พิมพ์ยิ้ม, "เราเป็นเพื่อนกัน.

Pim smiled, "We're friends.

หายไวๆนะสมชาย.

Get well soon, Somchai."

"สมชายหายดีขึ้นทุกวัน.

Somchai got better every day.

เขาเรียนรู้สิ่งสำคัญจากเหตุการณ์นี้.

He learned something important from this incident.

เขาต้องใส่ใจเรื่องอาหารให้มากขึ้น.

He needed to pay more attention to food safety.

เรื่องราวของสมชายที่ตลาดนัดจตุจักรจบลง.

Somchai's story at Chatuchak Market came to an end.

สมชายมีพิมพ์เป็นเพื่อนแท้.

He had Pim as a true friend.

ชีวิตสมชายกลับมาเป็นปกติ.

Somchai's life returned to normal.