ตลาดน้ำดำเนินสะดวกมีเรือมากมาย

The Amphawa Floating Market has many boats.

เขาเรียกว่าตลาดน้ำเพราะทุกคนขายของบนเรือ

It's called a floating market because everyone sells goods on boats.

อานันดาและละมายนั่งเรือชมตลาดน้ำ

Ananda and Lamai were sitting on a boat, exploring the market.

พวกเขาเห็นแปลงสับปะรดสดๆ และแม่ค้าน้ำมะพร้าว

They saw fields of fresh pineapples and a vendor selling coconut water.

อานันดาอยากลองกิน เขาจึงซื้อน้ำมะพร้าวมา ๑ ขวด

Ananda wanted to try some, so he bought a bottle of coconut water.

หญิงชราผู้ขายน้ำนั้นส่งขวดให้เขา

The elderly woman selling the water handed him the bottle.

ขณะนั้นเอง อานันดาสังเกตเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งลอยออกมาจากเรือของหญิงชรา

At that moment, Ananda noticed a piece of paper floating away from the old woman's boat.

อานันดาหยิบขึ้นมา แล้วเปิดดู

He picked it up and opened it.

สิ่งที่เห็นคือจดหมายเก่าฉบับหนึ่ง

What he saw was an old letter.

กระดาษเหลืองและหมึกจาง แต่ยังอ่านออก

The paper was yellowed and the ink had faded, but it was still legible.

"ละมาย ดูนี่สิ" อานันดาเรียกละมาย

"Lamai, look at this," Ananda called out.

ละมายมองจดหมาย

Lamai looked at the letter.

"มันพูดถึงอะไรนะ"

"What does it say?"

อานันดาเริ่มอ่าน "ถึงลูกที่รัก, เมื่อเจ้าค้นพบจดหมายนี่ พ่ออยากบอกเจ้าว่ามรดกของครอบครัวเราถูกซ่อนอยู่...ในเรือที่ตลาดน้ำดำเนินสะดวก"

Ananda began to read, "To my beloved child, when you find this letter, I want to tell you that our family's inheritance is hidden... in a boat at the Amphawa Floating Market."

ละมายนิ่งงัน

Lamai was stunned.

"มันเป็นไปได้ยังไง"

"How could this be possible?"

"เราต้องหาคำตอบ" อานันดาตอบ

"We need to find the answer," Ananda replied.

พวกเขาล่องเรือต่อไปเพื่อค้นหาเรือลึกลับนั้น

They continued their journey to search for the mysterious boat.

พวกเขาถามสาวเรือทุกๆ ลำ "คุณรู้ไหมว่าจะหาเรือลำนี้ได้ที่ไหน"

They asked the vendors on every boat they passed, "Do you know where we can find this boat?"

บางคนเมิน บางคนยิ้ม ใครๆก็ไม่รู้เรื่อง

Some ignored them, some smiled, but no one knew anything.

แล้วพวกเขาก็พบเรือลำหนึ่ง มีลวดลายที่ตรงกับในจดหมาย

Then they came across a boat with a pattern that matched the one described in the letter.

ละมายบอกว่า "นั่นไง! เรือลำนั้น"

Lamai said, "There it is! That boat!"

พวกเขาประจำตำแหน่ง ค้นทุกมุมเรือ

They positioned themselves and searched every corner of the boat.

และพบถุงผ้าสีทอง

They found a golden cloth bag.

ข้างในมีแผ่นดินทองคำ และเครื่องเงินที่สวยงาม

Inside, there were gold plates and beautiful silverware.

ชายชราคนหนึ่งอยู่ไม่ไกล "เจ้าเจอแล้ว

An old man not far away said, "You have found it.

พ่อเจ้าคือพี่ใหญ่ของข้า เจ้าจึงควรได้สิ่งนี้"

Your father was my elder brother, so this rightfully belongs to you."

อานันดาและละมายยิ้ม

Ananda and Lamai smiled.

พวกเขารู้ว่าพบเรื่องลับของครอบครัว และมรดกสำคัญ

They knew they had uncovered a family secret and an important inheritance.

"เราจะเก็บมันไว้ จำพ่อของเรา" อานันดากล่าว

"We will keep it to remember our father," Ananda said.

จากวันนั้น ตลาดน้ำไม่ได้เป็นเพียงที่ชอปปิ้งของพวกเขา แต่เป็นที่ที่ครอบครัวของพวกเขาได้รับชื่อเสียงและเกียรติยศ

From that day on, the floating market was not just a shopping place for them, but a site where their family gained fame and honor.

จบแล้ว

The end.