ฝนตกหนักในช่วงฤดูฝนทางซีกโลกเหนือ ทำให้ทั้งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเต็มไปด้วยน้ำที่แผ่กระจายไปทั่ว

Heavy rainfall during the rainy season in the Northern Hemisphere flooded the entire orphanage.

นักสังคมสงเคราะห์ที่นี่ชื่อ นีรน เป็นคนที่เอาใจใส่ดูแลเด็กๆ

Niran, a social worker there, was devoted to taking care of the children.

เขามีความรู้สึกผิดในใจที่ซ่อนอยู่ เขาคิดว่าตนมีความรับผิดชอบต่อเด็กๆ ทุกคน

He harbored a hidden guilt, feeling that he bore the responsibility for every child.

เช้าอันเงียบสงบถูกทำลายโดยเสียงร้องของเด็กหนึ่งคน

The peace of the morning was shattered by the cry of a child.

“นีรน พี่นีรน! น้องหนึ่งหาย!” เด็กคนหนึ่งตื่นระบายด้วยความตกใจ

"Niran, Brother Niran! Little Nueng is missing!" One child woke up in alarm.

นีรนใจสั่น หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความกังวล เขารู้ว่าต้องทำอะไร

Niran's heart pounded, filled with worry. He knew what needed to be done.

ฝนตกลงมาเป็นน้ำหนัก แต่นีรนไม่ได้หยุด

The rain poured down heavily, but Niran did not stop.

เขาเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนและรู้ว่าต้องรีบทำอะไร

He had experienced this kind of situation before and knew he had to act quickly.

เขาวิ่งออกไปในป่าใกล้ๆ ตระเวนหาน้องหนึ่ง ร้องเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบรับ

He ran into the nearby forest, searching for Nueng, calling out but receiving no reply.

ทุกก้าวที่เขาเดินยากลำบาก

Each step he took was difficult.

ควายฝนทำให้ถนนเป็นโคลน เลอะเทอะและลื่น

The torrential rain had turned the roads into muddy, slippery messes.

นีรนแวะไปหาชาวบ้าน ขอความช่วยเหลือ บอกทุกคนให้ช่วยค้นหา

Niran sought help from the villagers, urging everyone to join the search.

เขาตระเวนนานหลายชั่วโมง

He scoured the area for hours.

ในที่สุดเขาก็พบร่องรอย รอยเท้าของเด็ก ที่มุ่งหน้าไปที่บ่อน้ำเก่า

Eventually, he found a trace—a child's footprints leading to an old well.

นีรนตะลึง เด็กคนเดียวจะไปที่นั่นได้ยังไง

Niran was stunned. How could a child come here alone?

เขารีบไปที่บ่อน้ำทันที

He rushed to the well immediately.

เมื่อนีรนมาถึง เขาเห็นเด็กนั่งอยู่ที่ขอบบ่อ เด็กกอดเข่าร้องไห้

When Niran arrived, he saw the child sitting on the edge of the well, hugging his knees and crying.

นีรนรู้สึกโล่งใจและวิ่งเข้าไปหาน้องหนึ่ง

Niran felt a wave of relief and ran towards Nueng.

“น้องหนึ่ง! พี่ตามหาหนูทั้งวัน” เขากอดเด็กแน่น

"Nueng! I've been looking for you all day," he exclaimed, hugging the child tightly.

ด้วยความช่วยเหลือจากชาวบ้าน นีรนพาน้องหนึ่งกลับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

With the help of the villagers, Niran brought Nueng back to the orphanage.

ทั้งคู่เปียกปอนแต่นีรนไม่สนใจ

Both were soaked, but Niran did not care.

เขาคิดถึงเพียงความปลอดภัยของเด็ก

His mind was on the child's safety.

คืนนั้น นีรนนั่งอยู่ในห้องทำงาน เขานึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา

That night, Niran sat in his office, reflecting on the day's events.

เขาเริ่มเข้าใจว่าการทำผิดพลาดเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

He began to understand that making mistakes is a part of life.

เขาเรียนรู้ที่จะให้อภัยตนเอง และพบว่าตนเองเต็มไปด้วยความหวังและความมุ่งมั่นในการเลี้ยงดูเด็กๆ ทุกคนให้ดีขึ้น

He learned to forgive himself and found himself filled with hope and determination to take better care of all the children.

เด็กๆ มองนีรนด้วยความเคารพและความรัก

The children looked at Niran with respect and love.

พวกเขารู้ว่าแม้ฝนจะตกหนักขนาดไหน นีรนก็จะอยู่ที่นั่นเพื่อพวกเขาเสมอ

They knew that no matter how heavy the rain might be, Niran would always be there for them.