FluentFiction - Thai

Healing in the Rain: A Festival of Hope and Friendship

FluentFiction - Thai

15m 41sJuly 9, 2024

Healing in the Rain: A Festival of Hope and Friendship

1x
0:000:00
View Mode:
  • วันนี้, สวนลุมพินีในกรุงเทพฯสว่างไสวด้วยสีสันและเสียงเพลง

    Today, Lumphini Park in Bangkok is bright with colors and music.

  • ลูกแก้วสีทองสะท้อนแสงแดดจากท้องฟ้าครึ้มฝน

    Golden spheres reflect the sunlight from the overcast sky.

  • คนมากมายมาเข้าร่วมงานวันอาสาฬหบูชา

    Many people have come to join the Asanha Bucha Day celebration.

  • มีแตรวงรำไทยและการแสดงศิลปะสนุกๆ

    There are parades of traditional Thai dances and fun artistic performances.

  • มีกลิ่นหอมของอาหารไทยหลายชนิดลอยมาจากทุกทิศ

    The fragrant scent of various Thai foods wafts from all directions.

  • กันยา นักวาดภาพที่ชอบอยู่เงียบคนหนึ่ง กำลังจัดแผงศิลปะของเธออย่างประณีต

    Kanya, a quiet artist, is meticulously setting up her art booth.

  • เธอมีผลงานหลายชิ้นที่อยากจะขายในวันนี้

    She has several pieces she hopes to sell today.

  • แต่ในใจลึก ๆ ยังมีความทุกข์จากการเลิกรากับคนรัก

    However, deep inside, she still harbors the sorrow of a breakup.

  • พรีชา ผู้ประสานงานงานเทศกาล ยิ้มแย้มแจ่มใส แต่ภายในใจรู้สึกกังวลเกี่ยวกับการพูดต่อหน้าฝูงชน

    Precha, the festival coordinator, smiles cheerfully, but inside he feels anxious about speaking in front of the crowd.

  • เขาเดินไปหากันยา

    He walks over to Kanya.

  • "หวังว่าขายดีนะ!" พรีชากล่าว

    "Hope you have good sales!" Precha says.

  • "ขอบคุณค่ะ" กันยาตอบสั้นๆ ยิ้มน้อยๆ

    "Thank you," Kanya replies briefly, with a faint smile.

  • สุดา เพื่อนสนิทของกันยา ด้วยภาษาที่ตรงและแรง หวังว่ากันยาจะเปิดใจและก้าวข้ามปัญหา

    Suda, Kanya's close friend, with her direct and strong language, hopes that Kanya will open her heart and overcome her issues.

  • "วันนี้เป็นวันของเธอ เลิกกังวลเถอะ" สุดาพูด พร้อมจับแขนกันยาเบาๆ

    "Today is your day. Stop worrying," Suda says while gently holding Kanya's arm.

  • ฝนเริ่มตกลงมาบางเบา

    Raindrops begin to fall lightly.

  • สุดารีบช่วยกันปรับแต่งผ้าใบเต็นท์เพื่อกันฝน แต่กันยากลับรู้สึกว่าใจยังหนักหนาเหมือนฝนที่ตก

    Suda hurries to help adjust the tent's canvas to keep the rain out, but Kanya feels her heart still heavy like the falling rain.

  • พรีชารู้สึกตัวว่ากลุ่มเมฆดำกำลังจะเข้ามา

    Precha notices dark clouds approaching.

  • "ท่านทั้งหลาย แขกร่วมงาน! ฝนกำลังมา ช่วยกันอยู่ในพื้นที่ที่ปลอดภัยครับ" พรีชากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ยังคงสั่น

    "Everyone, guests! The rain is coming. Please stay in safe areas," Precha announces, his voice still trembling.

  • กันยารู้สึกถึงฝนที่ตกหนักขึ้น

    Kanya feels the rain falling harder.

  • "ผลงานของฉันจะเสียหายหมด" เธอพูดเสียงแผ่ว

    "My artworks will be ruined," she whispers.

  • ทันทีทันใด ลมแรงพัดจนกระโจมของกันยาเกือบจะปลิว

    Suddenly, a strong wind blows, almost lifting Kanya's tent.

  • สุดาและพรีชาวิ่งเข้ามาช่วยกันยาจับปลายผ้าใบ ช่วยกันรั้งไว้ให้แน่นมั่น

    Suda and Precha rush to help her hold down the edges of the canvas and keep it secure.

  • "ไม่มีปัญหา เราอยู่ตรงนี้แล้ว" สุดาพูดด้วยเสียงหนักแน่น

    "No worries, we’re here now," Suda says firmly.

  • ทันใดนั้น ฝนตกหนักขึ้นเรื่อยๆ แต่คล้ายจะมีบางสิ่งเยียวยาจิตใจ

    The rain pours heavier by the minute, but something seems to heal her spirit.

  • กันยารู้สึกได้ว่าไม่จำเป็นต้องสู้กับความทุกข์นี้คนเดียว มีสุดาและพรีชาอยู่เคียงข้างเธอ

    Kanya senses she doesn’t have to struggle with her sorrow alone because Suda and Precha are by her side.

  • เมื่อฝนหยุดตก คนกลับมาเดินต่อ

    When the rain stops, people resume walking.

  • มีคนหนึ่งหยุดและมองภาพวาดของกันยา

    Someone stops to look at Kanya's paintings.

  • "ชิ้นนี้มีความรู้สึกมาก ผมอยากเอาไปแสดงที่หอศิลป์ท้องถิ่น" คนแปลกหน้าพูดด้วยรอยยิ้ม

    "This piece has a lot of emotion. I'd like to display it at the local gallery," a stranger says with a smile.

  • กันยาตื้นตันใจ

    Kanya is moved.

  • "ขอบคุณค่ะ ฉันยินดีมากๆ"

    "Thank you, I am very delighted."

  • ฝนคล้ายจะล้างความทุกข์ในใจเธอไปด้วย

    The rain seems to have washed away her sorrow as well.

  • กันยาเริ่มรู้สึกถึงความหวังในอนาคต

    Kanya starts feeling hopeful about the future.

  • ส่วนพรีชารู้สึกถึงความภาคภูมิใจที่ได้เอาชนะความกลัวของตัวเอง สุดาก็ได้รับความพอใจที่เธอประสานมิตรภาพอย่างแข็งแกร่ง

    Precha feels proud for overcoming his fear, and Suda is pleased at having strengthened their friendship.

  • จบแล้ว ทุกคนกลับบ้านด้วยรอยยิ้ม

    In the end, everyone goes home with a smile.

  • สวนลุมพินียามค่ำคืนดูสดใส

    The nighttime Lumphini Park looks radiant.

  • หลังฝนมีท้องฟ้าที่สว่างสวย

    After the rain, the sky is clear and beautiful.

  • งานเทศกาลประสบความสำเร็จและทุกคนต่างได้รับบางสิ่งบางอย่างจากวันนี้

    The festival is a success, and everyone gains something from today.