ฝนตกหนักในช่วงฤดูฝนของประเทศไทย

Heavy rain falls during Thailand’s rainy season.

ผู้คนแออัดบังฝนใต้ร่มนับสิบใบ หน้าสถานที่เลือกตั้งท้องถิ่น

People huddle under umbrellas, numbering in the dozens, in front of the local election venue.

กลิ่นอาหารข้างถนนลอยมาตามลม เปียกปนกับกลิ่นดินเปียก

The smell of street food wafts through the air, mingling with the scent of wet earth.

นิรันดร์ยืนอยู่ในคิว มือถือร่มมือหนึ่ง มืออีกข้างกุมบัตรเลือกตั้งด้วยความกังวล

Nirun stands in line, one hand holding an umbrella and the other clutching his ballot with anxiety.

การตัดสินใจจะเห็นด้วยกับแม่หรือเลือกตามใจตัวเองเป็นเรื่องใหญ่

The decision to agree with his mother or follow his own heart looms large.

พิม แม่ของนิรันดร์ยืนข้างเขา ตาไม่ละจากใบหน้าของเขา

Pim, Nirun’s mother, stands beside him, her eyes never leaving his face.

“นิรันดร์ ลูกจะเลือกใคร?” เสียงของเธอแฝงความหวังว่าเขาจะเชื่อฟัง

"Nirun, who are you going to vote for?" she asks, a hint of hope in her voice that he will obey.

นิรันดร์หายใจลึก ๆ

Nirun takes a deep breath.

“แม่ ผมคิดอยากเลือกตามใจตัวเองบ้าง”

“Mom, I’m thinking of voting for who I want this time.”

พิมหันหน้าหานิรันดร์

Pim turns to Nirun, her face stern.

“แต่ลูกต้องเลือกคนที่แม่บอก

"But you should vote for who I suggest.

ลูกควรฟังคำแนะนำของครอบครัว”

You should listen to the family’s advice."

เสียงพูดของแม่ทำให้นิรันดร์รู้สึกถึงความกดดัน

Her words intensify Nirun’s feeling of pressure.

นิรันดร์รู้ว่าแม่ต้องการให้เลือกผู้สมัครที่เธอสนับสนุน แต่เขาต้องการเลือกคนที่เชื่อว่าจะพาเมืองไปในทางที่ดี

He knows his mother wants him to choose the candidate she supports, but he desires to vote for someone he believes will lead the city in the right direction.

นิรันดร์เดินถึงโต๊ะลงคะแนน ขณะที่เสียงฝนยังหยาดลงหลังคาเป็นจังหวะ

As Nirun reaches the voting booth, the rain continues to rhythmically patter on the roof.

เขายืนอยู่ที่บูทลงคะแนน มองเครื่องหมายบนบัตร

Standing at the booth, he looks at the choices on the ballot.

โต๊ะข้าง ๆ มีเสียงพูดคุยดังขึ้น แต่ในใจของเขามีเพียงความเงียบ

The chatter from the nearby tables fades into silence in his mind.

สายตาของนิรันดร์จ้องไปยังชื่อผู้สมัครที่เขาตั้งใจจะเลือก

Nirun’s eyes fix on the name of the candidate he has decided to support.

ความรู้สึกผสมกันระหว่างความกล้าหาญและความกลัวต่อแม่

A mix of courage and fear toward his mother swirls within him.

มือของเขาบีบบัตรแน่น เขานึกถึงความฝันและความหวังของตัวเอง

Clenching his ballot tightly, he reflects on his dreams and hopes.

นิรันดร์พยายามหาเสียงและความเชื่อมั่นในใจ

Nirun searches for the voice and confidence within himself.

นิรันดร์ตัดสินใจสักครั้ง เขาลงคะแนนให้คนที่เขาเชื่อว่าสมควรได้รับ

He makes his decision and votes for the person he believes truly deserves it.

หลังจากเขาวางบัตรลงในกล่อง เขารู้สึกเหมือนปล่อยภาระออกจากบ่าหลายกิโลกรัม

After placing the ballot in the box, he feels a weight lift off his shoulders.

นิรันดร์เดินออกจากบูท พิมมองเขาด้วยความสงสัย

Nirun walks out of the booth, where Pim awaits him with a look of curiosity.

“ลูกเลือกใคร?” พิมถาม

"Who did you vote for?" Pim asks.

นิรันดร์ยิ้มบาง ๆ

Nirun smiles faintly.

“แม่ เรื่องนี้ผมว่าเราควรให้มันเป็นความลับ แต่ผมรู้สึกว่าผมทำในสิ่งที่ถูกต้อง”

"Mom, I think it’s best if that remains a secret, but I feel that I did the right thing."

พิมนิดนับคำพูดของเขา เธอหันหน้ามองฝนที่ยังตกไม่หยุดนิ่ง

Pim takes in his words, turning to look at the still-falling rain.

นิ่งอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า

After a moment of silence, she nods.

“แค่ว่าลูกทำใจตัดสินได้เองสำคัญมาก”

"As long as you made your own decision, that’s what’s important."

นิรันดร์ยิ้มกว้างขึ้น

Nirun’s smile grows wider.

เขารู้สึกถึงความมั่นใจที่อยากจะตัดสินใจเองมากขึ้น แม้จะต้องเผชิญกับความกดดันจากครอบครัวก็ตาม

He feels an increasing confidence in making his own choices, even under family pressure.

เขายังรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่เขาเชื่อมั่น

He knows what he believes in.

และนั่นคือจุดเริ่มต้นของนิรันดร์กับการเดินตามเสียงของตัวเอง

And that marks the beginning of Nirun following his own voice.

ฝนยังตกต่อไป แต่ในใจของนิรันดร์กลับอบอุ่นและสดใสเหมือนน้ำฝนที่ตกลงมาชำระล้างใจให้สะอาดใหม่

The rain continues to fall, but inside, Nirun feels warm and bright, as if the falling rain has cleansed his spirit anew.